Na regen komt zonneschijn …het kan altijd erger…toch nog …en ondanks alles..
zitten gj en ik op een terras midden in dresden..waar we anders nooit hadden gezeten!
in een smalle straat …op een onverwachte plek..nooit gedacht …toch gebeurd.
na een supersnelle reis die alleen onderbroken werd door telefoontjes van gerard(gj zijn baas ) en maurits kwamen we om 19.30 bij ons hotel in dresden .
een heerlijk terrras met een heerlijk glaasje maar het voelt raar ..
we gaan naar auschwitz…de verschrikking…en we zitten op een terras in duitsland .
we hebben iedereen achtergelaten ,we willen ook het verleden achter laten ,
mijn droom komt uit …hoe raar het ook klinkt…ik wil auschwitz met eigen ogen zien .
waarom??ik weet het niet …misschien weet ik het wel …
de mensen die hier zijn ..hebben het niet gedaan …hebben het niet gewuscht …
zij zijn niet schuldig ….
we zitten buiten op een terras en we hebben heerlijk eten en heerlijke wijn ..
in duitsland ….
de duitsers hebben toch dit veroorzaakt ???
de vliegtuigen vliegen over ons hoofd…nieuwe en oude …
we hopen dat ze straks stoppen ,zo ook de fontein die achter ons geluiden maakt waar gj van moet plassen !!!
morgen gaan we verder …naar polen met ons paspoort we moeten ons legitimeren anders mogen we er niet in .
morgen gaan we richting de verschrikking..heeft er ooit iemand kunnen bedenken dat “ze” in een half uur 70 procent van het transport in een half uur hebben vernietigd??
ik krijg het niet bedacht …je kan het niet bedenken …
de verschrikking gaat helpen het verleden geen last meer te laten zijn !
groeten vanaf een geweldig en duits terras .
we gaan de grootste verschrikking onder ogen zien en beseffen dat wij het zo goed hebben.
liefs vanuit dresden wat ooit helemaal platgebombardeerd is …maar weer herrezen !
tot gauw
