Beste Hab en Moe,

Zijn inmiddels aangeland in de buurt van San Francisco. In de plaats Vallejo (spreek uit

valeggo). San Francisco ligt samen met een groot aantal andere minder bekende plaatsen

rond de Baai van SF als een grote aaneengesloten stad met miljoenen inwoners. Door deze

urbane conglomoratie lopen een aantal Interstate Highways, freeways en parkways,

waar het verkeer vijf rijen dik in de file staat en waar de fly-overs als

borden spaghetti in elkaar gevlochten zijn. Het Prins Claus plein maakt niet veel indruk meer.

Het vinden van je weg in een dergelijk overdruk labyrinth is absoluut geen sinecure,

zoals we hebben kunnen ondervinden.

We wilden een betaalbaar hotel met een zwembad voor de kinderen. Volgens de hotelgids

was er in Vallejo een dergelijk hotel beschikbaar. De weg ernaartoe verliep prima. Zonder

problemen de juiste exit genomen en rechtstreeks naar het hotel gereden. Het zwembad was er

inderdaad. Alleen zat er nog cellofaan om de badrand. Er werd nog aan gewerkt om het af te

maken en er zat geen druppel water in. Een ander hotel in Vallejo was naar onze smaak te

duur, een andere, buiten Vallejo weer te ver, dus we besloten een hotel dichter bij SF te

zoeken. In Oakland (in de buurt van Chinatown) zal een hotel met een zwembad. De beschrijving

gaf duidelijk aan welke exit we moesten nemen. Maar wat er ook kwam: geen exit die aan de

beschrijving voldeed. Wel een geweldige file van vijf banen dik, die ons een hoop tijd kostte.

Uiteindelijk veel verder toch maar van de weg gegaan en een oude kaart, van drie jaar terug,

geraadpleegd om ons plan te trekken. Dezelfde weg terug leek het meest voor de hand te liggen.

Terurrijdend bleek echter wel de exit te bestaan zoals in de hotelgids beschreven. Hij was

slechts vanaf een (1) rijrichting te benaderen. Het hotel verwelkomde ons al van verre. Opgelucht

verheugden we ons alvast op het heerlijke badwater. De vreugde was echter van korte duur.

Het hotel lag midden in een overvolle woonwijk, die nog het meest aan de Afrikaanderwijk

deed denken. Op de binnenplaats van het hotel bleek een soort roestige badkuip zijn

uiterste best, om in de schaduw van een geweldige schotelantenne het gezicht van een zwembad

te trekken. Voor de ramen van de kamers van het hotel leken vodden te drogen te hangen, die bij

nadere inspectie dienst bleken te doen als gordijnen. Blijkbaar wilden de eigenaren hiermee

het low-budget karakter van dit hotel op positieve nadrukkelijk aan de orde stellen.

Ondanks deze commerciele meesterzet, besloten we toch maar om een ander hotel (alweer in Vallejo) op te

zoeken. Toen raakten we verzeild in het stadsverkeer van het overvolle Chinatown. Het wegennet

in Chinatown bestaat alleen maar uit eenrichtingsstraten. Voeg daarbij het feit dat het er

alweer overvol was en dat er op dat moment een gigantisch Chinees feest aan de gang was,

waardoor een aantal straten afgezet was, en je hebt de ingredienten voor een hedendaags drama.

Kortom we hebben een aantal straten meerdere malen mogen bezichtigen, dezelfde verkeerde afslag

vanuit verschillende hoeken opnieuw kunnen nemen, op plekken waar dat verboden is U-turns gemaakt,

spookrijder geweest en uiteindelijk beloten..om compleet om te rijden, omdat er in Chinatown

voor ons geen oplossing leek. De kinderen benutten hun tijd met het doen van antropologisch

waarnemingen: na een kwartier door Chinatown gedwaald te hebben, constateerde Arthur, dat er

toch wel erg veel Aziatische mensen op straat liepen. Nu moet je weten dat Chinatown, dus

daadwerkelijk bevolkt wordt door honderduizenden Chinezen. Een wijk zo groot als Alexanderpolder

waar alleen maar Chinezen wonen. Alle winkels (en we hebben er vele gezien, sommige zelfs

meerdere malen) zijn voorzien van opschriften in chinese symbolen. Soms zelfs alleen maar

chinese symbolen en is het maar raden wat er verkocht wordt.

Uiteindelijk nog maar een keer of vier verkeerd gereden en ongeveer drie uur later weer in

Vallejo aangekomen, in een hotel, waar het zwembad wel water bleek te bevatten. We hebben

veel van SF gezien zoals jullie zullen begrijpen.

Gertjan en Judith