Maandag
13 september
We
hebben een rustige dag verdiend na het lopen ..de enige beweging is van de
kamer naar het ontbijtterras …naar de kamer en naar het zwembad..
Maar
toch in de loop van de middag gaat het een beetje kriebelen en besluiten we toch nog iets te
ondernemen ..we gaan op zoek naar het klooster agios triadas en de grot spilio…
Onze
2 kleine autootjes scheurden achter elkaar over de smalle bergweggetjes..zoals
gewoonlijk reden we verkeerd …de grieken vergeten gewoon dat hier wel eens
mensen komen die de weg niet kennen …
En
dan eindig je regelmatig zo’n beetje in de voortuin van een huis ..de mannen
prijzen dan wel de korte draaicirkel van de autootjes…maar als we naar boven
rijden mopperen ze weer op de hoeveelheid pk’s …
Gelukkig
…we vinden het klooster en volgens het bordje zijn ze open..maar niets is
minder waar…ze zijn dicht ..en gaan pas weer open als ze dicht zouden gaan..
Tja
..echt grieks dus ….we negeren een verbodsbord en lopen een stuk over de
kloosterweg ..behalve een kudde geiten is er niets …ergens aan de overkant van
de berg zien we een grot in de berg, maar de weg erheen is voor onze teen
slippers niet te doen !
We
rijden terug …waarheen???geen bord te zien !
Enorme
grote verzorgde olijfgaarden aan de ene kant en “grazende”geiten op de rotsige en verder kale andere kant…
We
gaan iets drinken ..maar waar????
We
komen langs een ander klooster agios triadas …en gaan even binnen kijken …
Een
schitterende binnentuin ..en ik had geen fototoestel !!!!!
Jose
en vera moesten een omslagdoek om hun veel te blote schouders …
Een
klokje werd dwingend geluid…we moesten wel blijven ..vanuit een deurtje kwam
een oude, geheel in het zwart geklede, monnik met grijze baard tevoorschijn
…vanaf de andere kant verscheen een jongere monnik die hem voorging …
In
de kapel ging de oude man voor het raam staan met voor hem een ronddraaiende boekenmolen en begon met monotone zachte stem voor
te dragen …
Na
een stuk gelezen te hebben werd de molen een stukje gedraaid en ging hij nar
het volgende boek …
Na
een aantal stukken gelezen te hebben …werd het raam opengedaan ..de zon kwam
naar binnen …de mannen wisselden van plaats en de jongere nam het over …na het
gebruikelijke kaarsje aangestoken te hebben verlieten we de kapel .
De
net ondergaande zon leverde schitterende plaatjes op …die ik dus niet kon maken
!
Na
even door een klein kamertje dat ingericht was als museum en vol stond met oude
boeken en snuisterijen gelopen te hebben verlieten we het klooster …we gaan nog
terug om foto’s te maken !
Net
op tijd konden we vera redden van het “jatten “van de omslagdoek..
Op
een klein terrasje een glaasje gedronken ,water gekocht voor morgen …de dag van
de waarheid ….daarom zijn we hier ….en terug naar het hotel ..
De
spanning stijgt …wat kunnen we verwachten …gaan we het halen ..???
We
moeten wel …we hebben overal rondgebazuind dat we het gaan doen …
Sávonds zijn we druk ….en gaan toch te
laat naar bed …
Dinsdag
14 september !!!!!
4.30
gaan de wekkers….en 20 minuten later zitten we in de hal van het hotel aan de
koffie en een niet verse witte boterham met ham…
Hebben
we alles????het zal wel ….
In
het pikkedonker scheuren we naar chania..waar het al een drukte van belang is
…de vuilnismannen werken volop…de kiosken zijn al open…
Als
we de auto’s geparkeerd hebben worden de kloofschoenen geteld …water in de
tassen gedaan en veel sigaretten worden door vera en mij de “laatste”genoemd ..
Op
de afgesproken plaats staan een aantal andere sportievelingen al te trappelen .
Onze
gids thomas houdt zijn administratie bij en kijkt enigszins afkeurend naar mijn
witte rok …deze outfit is een gevolg van mijn zoals gewoonlijk stakende darmen
…streng vraagt hij of ik dan wel “goede”schoenen bij me heb …
Trots
steek ik ze omhoog …gelukkig kan er een lachje af…
In
de bus steekt hij van wal …de samaria is erg zwaar …het zal zwaar zijn
…zwaarder dan we denken …als we maar een ogenblik denken dat het niet
gaat..moeten we bij hem komen ..
Als
we zere knieën hebben …moeten we dit melden …als we slechte conditie hebben
moeten we dit melden …als we hoge bloeddruk hebben ..moeten we dit melden …als
we duizelig zijn of worden ..moeten we bij hem komen …
Ondertussen
rijdt de bus haarspeld na haarspeld ….vera is onzichtbaar …
Het
eerste stuk is zwaar …we MOETEN voor 9.30 bij de eerste rustplaats zijn
….anders MOET je terug!!!
IEDERE
stap Moet je kijken waar je je voeten neer zet …alles is glibberig …en als je
om je heen wilt kijken …STILSTAAN!!!
Bij
iedere bocht zakt de moed verder in mijn nog niet aangetrokken kloofschoenen…
En
thomas …hij herhaalt zijn waarschuwingen keer op keer…
We
MOETEN 11.30 bij de tweede rustplaats zijn !!!
Ik
denk paniekerig ..we moeten de eerste nog zien te halen…thomas zal een half uur
na ons vertrekken en zal ons de hele weg volgen (nou ja opjagen) en vragen hoe
het gaat ..
En
de ezels???daar mag je alleen op als je echt iets gebroken hebt!!!!anders echt
niet !!!je moet het met je eigen voeten doen …hoe dan ook!!!!
Na
een vreselijke, donkere en
angstaanjagende bergrit..komen we bij het laatste tentje voor het begin van
de kloof aan …10 minuten tijd om schoenen aan te doen …te plassen en een
snellle koffie te drinken .
Vera
en ik gaan voor een sigaret …
We
moeten gaan …er is geen weg meer terug!
Niemand
heeft zich gemeld ..het entreegeld en het geld voor de boot wordt opgehaald …en
na de laatste haarspeldbochten zijn we bij het begin .
Van
de zenuwen vergeten we een foto van het bordje “samaria “te maken .
De
eerste 4 km zijn het ergst ….4 km dalen …met knikkende knieën gaan we op
pad…schuin aflopende treden …nou ja treden..
Na 3
treden lig ik al onderuit…dat doet zeer!!!…mijn “binnenbanden”van mijn knie
zijn even uitgerekt …nou dat is een goed begin…gj sleurt me omhoog .
20
treden verder hoor ik onder me een hoeveelheid stenen naar beneden rollen
…help! jose onderuit! haar enkel!
Ach
we zijn al een aantal meters onderweg !
Jan
zijn groene griekse shirt laat overduidelijk zijn inspanningen zien …de donkere
plekken worden steeds groter…
Maar
…..stram en voldaan …kwamen we opgelucht bij de eerste rustplaats aan …
We
hebben 3,8 km gelopen!!!! Nog iets meer dan 12…..na een snelle plaspauze op een
hurktoilet… 3 dames giechelend naast elkaar ….gelukkig heeft vera “natte
doekjes” au …mijn benen …
We
gaan weer …de weg gaat omhoog!!!!we zouden alleen dalen!!!!!
We
gaan een klacht indienen!!!!
De
moed zakt definitief nog verder dan in mijn schoenen …dit haal ik nooit!!!!!
Wanhopig
kijk ik om mij heen ….vera stapt venijnig door…jose kijkt ook wat verwilderd
…jan zweet …ben praat onvermoeid door
…gj….wandelt gestaag door ….jose en ik hebben dikke handen ..en dikke
benen van het vocht ..
Af
en toe gunnen we ons een moment om te genieten …het is fantastisch!!!
Overweldigend
!!!!
Het
geeft moed om door te gaan !!!!
Hier
doen we het voor !!!
Thomas
passeert ons …WE DOEN HET GOED!!!!
We
lopen een uur voor op schema!!!
We
mogen door!!!
Het
voelt alsof we ons rapport gekregen hebben ….en hier krijg ook ik energie van !af
en toe stoppen we om te drinken en te genieten ..
Aangekomen
bij het oude onbewoonde plaatsje samaria eten we een oude witte boterham..we
zijn op de helft !
Even
mijn voeten luchten ….even roken …
Verder
gaan we …van de ene steen naar de andere….
We
komen beneden!!!!
de
groten deels opgedroogde rivierbedding ziet er schitterend uit …en het uitzicht
…voor ons …achter ons ..naast ons…boven ons….
Dit
is niet vast te leggen …hier bestaat geen toestel voor !!!!
Dit
zie je alleen ….als je er zelf bent!!!!
De
pijn in mijn voeten ..in mijn benen …heupen …knieën …gaat ooit over …
Maar
dit uitzicht ..
Dit
neemt niemand ons meer af !!!!!!
We
vervolgen onze weg …over stenen..keien ….over geïmproviseerde bruggetjes ….
Waterstroompjes
onder je voeten …maar even bukken om mijn handen te koelen …dat kan ik niet
meer!!!
Op
weg naar de derde rustplaats ..jose haar enkel blijft pijnlijk …samen met ben gaat
ze naar het eind …
De
rest volgt iets langzamer…
Thomas
passeert ons weer ..hij is meer dan tevreden over ons …
Met
de mededeling dat het nog 40 minuten is naar de rustplaats …en dat iedereen het
goed maakt ..beent hij gedecideerd voorbij …
Ook
die bereiken we ….jan ziet eruit of hij net gedoucht heeft …wij zijn net zo
zweterig …maar dit valt minder op …tevreden over ons zelf herhalen we keer op
keer dat we hier nooit spijt van zullen hebben ….
Het
laatste stuk ..de iron gate …het smalste stuk …3,8 meter breed en 500 meter
hoog …
Adembenemend…oh
wat zijn we nietig ….
We
komen een aantal tegenliggers tegen …zij lopen de “Lazy route”…
Fris
en fruitig gaan ze alleen het allermooiste stukje bekijken …
Moe
en zweterig lopen wij door …wij hebben alles gezien …
Na
ruim 6 uur komen we aan het einde…..
We
tonen onze entreekaart ….die nat van het zweet is …even bij komen …en vol goede
moed gaan we de laatste paar kilometers lopen …
We
hebben het GEHAALD!!!!!
Met
ongelofelijk stramme benen ,zere
voeten maar zoooooooo voldaan
Komen
we in kometiades aan…
Gelukkig
zijn jose en ben snel gevonden….we kijken niet maar gaan op het geluid af …
Op
een terras met uitzicht op zee en op de veerboot “samaria”die ons terug naar de
bewoonde wereld zal brengen , hebben we de heerlijkste glazen wijn en de mannen
de heerlijkste hele LITER bier gedronken die je je voor kan stellen …
Schoenen
uit!!!!!!
Ieder
op zijn eigen wijze….
Kletsend
,steunend,etend ,drinkend ,zwetend of zwijgend…
In
broek of met rok …
Met
lowa’s of meindels…
We
hebben de langste en mooiste kloof van europa bedwongen!!!!!
De
SAMARIA….
