Reisverhalen

Vervolg dinsdag

Nadat
we een beetje bijgekomen zijn hebben we nog een paar uurtjes tot de boot ons
wegbrengt.

Naast
de boot is een strandje met stretchers en parasols…en iedereen begrijpt dat we
hier heeeel snel geïnstalleerd waren …

Onze
branderige en enigszins gezwollen voeten kwamen helemaal bij in de zee…maar
niet voor lang…de stretchers lonkten …

En
..het werd stil…

Op
tijd wakker en moeizaam strompelde ik naar boven ..dorst!! gj vond het leuk om
een foto te maken terwijl ik verwoede pogingen deed mijn voeten ..en mijn
blaren zandvrij te maken …de afstand naar je voeten is soms enorm!!

Ineens
komt gj erachter zijn portemonnee niet in zijn zak te hebben en eer ik het door
had trok hij een sprintje met zijn kloofschoenen door het mulle zand ..

Onze
buurman had de portemonnee gevonden en liep ons al te zoeken ..

De
rest heeft niets gemerkt ..was nog in zeeeer diepe rust !

Op
tijd zaten we op de boot en nog even kunnen we genieten van de zuidkust van
kreta op afstand… en 45 minuten later kunnen we onze bus weer in ..

En
weer hebben vooral de dames 2 uur
doodsangst doorgemaakt…

Het
kon nog harder….nog scherper door de bocht …..later bleek dat we ons afvroegen
hoe vaak er een bus op kreta was verongelukt …

3
amerikaanse dames voor ons werden steeds stiller en witter…met een zakje in de
hand ….maar gelukkig gebeurde er niets …

Het
uitzicht was super …ik heb niet gekeken …vera hing zoals gewoonlijk verstijfd
en gebukt tegen jan aan …

Maar
we kwamen heelhuids in chania terug!!

Het
uitstappen uit de bus was aanmerkelijk moeilijker dan het instappen bijna 15
uur geleden ..

De
pijn in mijn benen en knie???dit onderwerp laten we maar rusten …

Tevreden
zaten we sávonds aan het diner … en het napraten ???dit duurde vanavond
veeeeeel korter dan anders …..de bar????hield drank over …..

Woensdag

Hoe
moet ik mijn bed uit???

De
voorraad paracetamol wordt aangesproken …jose loopt ook niet helemaal soepel …

Een
dag rust …helpt vast ..

S’middags
toch nog even naar chania …

Het
is mijn eer te na thuis te blijven …de tranen springen met regelmaat in mijn
ogen …straks komt dit nooit meer goed?????een rollator ????

Mank
en strompelend loop ik mee ..ondertussen steeds bedenkend …ik heb het
gehaald!!!!

Vera
wil toch nog een tas kopen …jose ook …nog even langs de winkeltjes …

Aan
het einde van de middag nog even een schattig grieks orthodox kerkje in …..en
wat we hier meemaken ???

Een
oude ,in het zwart geklede pastoor met een grijze baard en geniepig
priemende ogen komt het halletje
binnen …grist het aanwezige geld uit het laatje met “kaarsjesgeld”stopt het in
zijn zak….rukt de brandende kaarsjes van het altaar …blaast ze uit …gooit ze in
een bak …beent doelgericht zijn afgesloten ,dus veilige hok weer in …en
begint……te SMS-EN!!!!

Verdwaasd
verlieten we de kerk….

Na
nog een rondje gelopen te hebben naar het hotel ..vandaag lauw eten ..maar ach
…geen probleem..

Sávonds
met een glas amaretto buiten gezeten …foto’s verzameld …

Ineens
vroeg jan het woord…..we kregen allemaal een medaille…

Met
een toespraak …verbluft ..konden we net op tijd ..de camera’s tevoorschijn
toveren ….

We
hebben allemaal ons doel bereikt !!!!

Enorm
trots gingen we toch iets te laat maar voldaan naar bed …

Het avontuur is bijna voorbij…volkomen
geslaagd …we weten wat we aan elkaar hebben …we gaan plannen maken voor de
volgende kloofloop…

Nog
1 dag dan is het voorbij …6 verschillende mensen …

Maar
1 club “kloofloopclub”…”DE BLAREN”

donderdag

de
laatste dag…vroeg aan het ontbijt….

Ik
moet nog mailen ….

Op
het terras nog steeds met uitzicht op zee …maak ik een mail…

De
rest zit heerlijk aan de koffie en ik krijg gelukkig niet te horen dat ik op
moet schieten …

Hierna
gaan we naar het strand …en het is niet te geloven…ben rijdt zelfs nu
verkeerd!!!

Heerlijk
op stretchers in de zon ..en dobberend in de zee..op luchtbed ..of met eigen zwembanden
..

Aan
het eind van de dag gaan jose ,vera,jan en ben nog even naar chania om jan’s
pet,die achtergebleven was in de kloofbus,en gelukkig gevonden,op te gaan halen
..

Natuurlijk
werd dit ritje tevens gebruikt om nog even wat souvenirs te kopen ..

Gj
en ik gaan nog even langs het klooster ..’natuurlijk om foto’s te maken .

20
uur zitten we voor het laatst op het dakterras om de zon onder te zien gaan .

Jan
ernstig teleurgesteld …de gevonden pet was niet ZIJN pet …

Maar
voor de rest is ieder tevreden …het was te kort …

Maar
wel geweldig!!!

Morgenochtend
om 8 uur moeten we de bus in ..op weg naar het vliegtuig…

Terug
naar nederland …

Waar
gelukkig nog een aantal mensen zijn die blij zijn dat we er weer zijn….

Liefs
van ons allen …

Maandag
13 september

We
hebben een rustige dag verdiend na het lopen ..de enige beweging is van de
kamer naar het ontbijtterras …naar de kamer en naar het zwembad..

Maar
toch in de loop van de middag gaat het een beetje kriebelen en besluiten we toch nog iets te
ondernemen ..we gaan op zoek naar het klooster agios triadas en de grot spilio…

Onze
2 kleine autootjes scheurden achter elkaar over de smalle bergweggetjes..zoals
gewoonlijk reden we verkeerd …de grieken vergeten gewoon dat hier wel eens
mensen komen die de weg niet kennen …

En
dan eindig je regelmatig zo’n beetje in de voortuin van een huis ..de mannen
prijzen dan wel de korte draaicirkel van de autootjes…maar als we naar boven
rijden mopperen ze weer op de hoeveelheid pk’s …

Gelukkig
…we vinden het klooster en volgens het bordje zijn ze open..maar niets is
minder waar…ze zijn dicht ..en gaan pas weer open als ze dicht zouden gaan..

Tja
..echt grieks dus ….we negeren een verbodsbord en lopen een stuk over de
kloosterweg ..behalve een kudde geiten is er niets …ergens aan de overkant van
de berg zien we een grot in de berg, maar de weg erheen is voor onze teen
slippers niet te doen !

We
rijden terug …waarheen???geen bord te zien !

Enorme
grote verzorgde olijfgaarden aan de ene kant en “grazende”geiten op de rotsige en verder kale andere kant…

We
gaan iets drinken ..maar waar????

We
komen langs een ander klooster agios triadas …en gaan even binnen kijken …

Een
schitterende binnentuin ..en ik had geen fototoestel !!!!!

Jose
en vera moesten een omslagdoek om hun veel te blote schouders …

Een
klokje werd dwingend geluid…we moesten wel blijven ..vanuit een deurtje kwam
een oude, geheel in het zwart geklede, monnik met grijze baard tevoorschijn
…vanaf de andere kant verscheen een jongere monnik die hem voorging …

In
de kapel ging de oude man voor het raam staan met voor hem een ronddraaiende boekenmolen en begon met monotone zachte stem voor
te dragen …

Na
een stuk gelezen te hebben werd de molen een stukje gedraaid en ging hij nar
het volgende boek …

Na
een aantal stukken gelezen te hebben …werd het raam opengedaan ..de zon kwam
naar binnen …de mannen wisselden van plaats en de jongere nam het over …na het
gebruikelijke kaarsje aangestoken te hebben verlieten we de kapel .

De
net ondergaande zon leverde schitterende plaatjes op …die ik dus niet kon maken
!

Na
even door een klein kamertje dat ingericht was als museum en vol stond met oude
boeken en snuisterijen gelopen te hebben verlieten we het klooster …we gaan nog
terug om foto’s te maken !

Net
op tijd konden we vera redden van het “jatten “van de omslagdoek..

Op
een klein terrasje een glaasje gedronken ,water gekocht voor morgen …de dag van
de waarheid ….daarom zijn we hier ….en terug naar het hotel ..

De
spanning stijgt …wat kunnen we verwachten …gaan we het halen ..???

We
moeten wel …we hebben overal rondgebazuind dat we het gaan doen …

Sávonds zijn we druk ….en gaan toch te
laat naar bed …

Dinsdag
14 september !!!!!

4.30
gaan de wekkers….en 20 minuten later zitten we in de hal van het hotel aan de
koffie en een niet verse witte boterham met ham…

Hebben
we alles????het zal wel ….

In
het pikkedonker scheuren we naar chania..waar het al een drukte van belang is
…de vuilnismannen werken volop…de kiosken zijn al open…

Als
we de auto’s geparkeerd hebben worden de kloofschoenen geteld …water in de
tassen gedaan en veel sigaretten worden door vera en mij de “laatste”genoemd ..

Op
de afgesproken plaats staan een aantal andere sportievelingen al te trappelen .

Onze
gids thomas houdt zijn administratie bij en kijkt enigszins afkeurend naar mijn
witte rok …deze outfit is een gevolg van mijn zoals gewoonlijk stakende darmen
…streng vraagt hij of ik dan wel “goede”schoenen bij me heb …

Trots
steek ik ze omhoog …gelukkig kan er een lachje af…

In
de bus steekt hij van wal …de samaria is erg zwaar …het zal zwaar zijn
…zwaarder dan we denken …als we maar een ogenblik denken dat het niet
gaat..moeten we bij hem komen ..

Als
we zere knieën hebben …moeten we dit melden …als we slechte conditie hebben
moeten we dit melden …als we hoge bloeddruk hebben ..moeten we dit melden …als
we duizelig zijn of worden ..moeten we bij hem komen …

Ondertussen
rijdt de bus haarspeld na haarspeld ….vera is onzichtbaar …

Het
eerste stuk is zwaar …we MOETEN voor 9.30 bij de eerste rustplaats zijn
….anders MOET je terug!!!

IEDERE
stap Moet je kijken waar je je voeten neer zet …alles is glibberig …en als je
om je heen wilt kijken …STILSTAAN!!!

Bij
iedere bocht zakt de moed verder in mijn nog niet aangetrokken kloofschoenen…

En
thomas …hij herhaalt zijn waarschuwingen keer op keer…

We
MOETEN 11.30 bij de tweede rustplaats zijn !!!

Ik
denk paniekerig ..we moeten de eerste nog zien te halen…thomas zal een half uur
na ons vertrekken en zal ons de hele weg volgen (nou ja opjagen) en vragen hoe
het gaat ..

En
de ezels???daar mag je alleen op als je echt iets gebroken hebt!!!!anders echt
niet !!!je moet het met je eigen voeten doen …hoe dan ook!!!!

Na
een vreselijke, donkere en
angstaanjagende bergrit..komen we bij het laatste tentje voor het begin van
de kloof aan …10 minuten tijd om schoenen aan te doen …te plassen en een
snellle koffie te drinken .

Vera
en ik gaan voor een sigaret …

We
moeten gaan …er is geen weg meer terug!

Niemand
heeft zich gemeld ..het entreegeld en het geld voor de boot wordt opgehaald …en
na de laatste haarspeldbochten zijn we bij het begin .

Van
de zenuwen vergeten we een foto van het bordje “samaria “te maken .

De
eerste 4 km zijn het ergst ….4 km dalen …met knikkende knieën gaan we op
pad…schuin aflopende treden …nou ja treden..

Na 3
treden lig ik al onderuit…dat doet zeer!!!…mijn “binnenbanden”van mijn knie
zijn even uitgerekt …nou dat is een goed begin…gj sleurt me omhoog .

20
treden verder hoor ik onder me een hoeveelheid stenen naar beneden rollen
…help! jose onderuit! haar enkel!

Ach
we zijn al een aantal meters onderweg !

Jan
zijn groene griekse shirt laat overduidelijk zijn inspanningen zien …de donkere
plekken worden steeds groter…

Maar
…..stram en voldaan …kwamen we opgelucht bij de eerste rustplaats aan …

We
hebben 3,8 km gelopen!!!! Nog iets meer dan 12…..na een snelle plaspauze op een
hurktoilet… 3 dames giechelend naast elkaar ….gelukkig heeft vera “natte
doekjes” au …mijn benen …

We
gaan weer …de weg gaat omhoog!!!!we zouden alleen dalen!!!!!

We
gaan een klacht indienen!!!!

De
moed zakt definitief nog verder dan in mijn schoenen …dit haal ik nooit!!!!!

Wanhopig
kijk ik om mij heen ….vera stapt venijnig door…jose kijkt ook wat verwilderd
…jan zweet …ben praat onvermoeid door
…gj….wandelt gestaag door ….jose en ik hebben dikke handen ..en dikke
benen van het vocht ..

Af
en toe gunnen we ons een moment om te genieten …het is fantastisch!!!

Overweldigend
!!!!

Het
geeft moed om door te gaan !!!!

Hier
doen we het voor !!!

Thomas
passeert ons …WE DOEN HET GOED!!!!

We
lopen een uur voor op schema!!!

We
mogen door!!!

Het
voelt alsof we ons rapport gekregen hebben ….en hier krijg ook ik energie van !af
en toe stoppen we om te drinken en te genieten ..

Aangekomen
bij het oude onbewoonde plaatsje samaria eten we een oude witte boterham..we
zijn op de helft !

Even
mijn voeten luchten ….even roken …

Verder
gaan we …van de ene steen naar de andere….

We
komen beneden!!!!

de
groten deels opgedroogde rivierbedding ziet er schitterend uit …en het uitzicht
…voor ons …achter ons ..naast ons…boven ons….

Dit
is niet vast te leggen …hier bestaat geen toestel voor !!!!

Dit
zie je alleen ….als je er zelf bent!!!!

De
pijn in mijn voeten ..in mijn benen …heupen …knieën …gaat ooit over …

Maar
dit uitzicht ..

Dit
neemt niemand ons meer af !!!!!!

We
vervolgen onze weg …over stenen..keien ….over geïmproviseerde bruggetjes ….

Waterstroompjes
onder je voeten …maar even bukken om mijn handen te koelen …dat kan ik niet
meer!!!

Op
weg naar de derde rustplaats ..jose haar enkel blijft pijnlijk …samen met ben gaat
ze naar het eind …

De
rest volgt iets langzamer…

Thomas
passeert ons weer ..hij is meer dan tevreden over ons …

Met
de mededeling dat het nog 40 minuten is naar de rustplaats …en dat iedereen het
goed maakt ..beent hij gedecideerd voorbij …

Ook
die bereiken we ….jan ziet eruit of hij net gedoucht heeft …wij zijn net zo
zweterig …maar dit valt minder op …tevreden over ons zelf herhalen we keer op
keer dat we hier nooit spijt van zullen hebben ….

Het
laatste stuk ..de iron gate …het smalste stuk …3,8 meter breed en 500 meter
hoog …

Adembenemend…oh
wat zijn we nietig ….

We
komen een aantal tegenliggers tegen …zij lopen de “Lazy route”…

Fris
en fruitig gaan ze alleen het allermooiste stukje bekijken …

Moe
en zweterig lopen wij door …wij hebben alles gezien …

Na
ruim 6 uur komen we aan het einde…..

We
tonen onze entreekaart ….die nat van het zweet is …even bij komen …en vol goede
moed gaan we de laatste paar kilometers lopen …

We
hebben het GEHAALD!!!!!

Met
ongelofelijk stramme benen ,zere
voeten maar zoooooooo voldaan

Komen
we in kometiades aan…

Gelukkig
zijn jose en ben snel gevonden….we kijken niet maar gaan op het geluid af …

Op
een terras met uitzicht op zee en op de veerboot “samaria”die ons terug naar de
bewoonde wereld zal brengen , hebben we de heerlijkste glazen wijn en de mannen
de heerlijkste hele LITER bier gedronken die je je voor kan stellen …

Schoenen
uit!!!!!!

Ieder
op zijn eigen wijze….

Kletsend
,steunend,etend ,drinkend ,zwetend of zwijgend…

In
broek of met rok …

Met
lowa’s of meindels…

We
hebben de langste en mooiste kloof van europa bedwongen!!!!!

De
SAMARIA….

Zondag

Na
een “vroeg”ontbijt en met in de tas een stiekem klaargemaakt en uitgebreid
lunchpakket vertrekken we gewapend met kloofschoenen,blaarpleisters en
verkoelende mentholvoetenspray en de noodzakelijke media-apparaten richting de
imbroskloof.

Een
korte rit wordt een lange rit dit komt door de enorme haarspeldbochten en de
geringe hoeveelheid pk’s van ben zijn huurauto..

Bij
het begin van de kloof hebben we nog flink wat tijd nodig om ons voor te
bereiden op onze wandeling .

Koffie
drinken ..plassen …en dan de schoenen !

Ben
begint luid kletsend met het poederen van zijn voeten …midden in het
restaurant…

Hierna
komt zijn linkerloopsok uit de tas…snel en stiekem wil hij deze aan zijn
rechtervoet trekken maar jan corrigeert hem gelukkig op tijd …maar…ben blijkt 2
linkersokken bij zich te hebben !!

De
volgende keer dan maar met 2 rechtersokken lopen!

Vol
goede moed gaan we op weg …een mooie tocht…ondanks dat jose haar “plastuiten
“heeft thuisgelaten lukt het haar minstens drie sanitaire stops te maken en dit
ook nog onopgemerkt te doen !

gelukkig
is het redelijk bewolkt en kunnen we zonder problemen lopen…

aangezien
ik toch weer zeer gespannen loop,ook al zijn er geen kinderen die een ongeluk
kunnen krijgen,gaan mijn tenen
regelmatig dood en moeten mijn schoenen los…en mijn voeten luchten !

3
uur en 10 minuten later zitten we op een schaduwterrasje waar we worden
verblijd met een groot limonadeglas witte wijn en koele biertjes .jan hoeft
niks….moet eerst even bijkomen …jan geen bier???vera vraagt of hij hoofdpijn
heeft…

Omdat
we nog even moeten wachten op onze “taxi”krijgen we een navulling en een
eigengemaakt koel glaasje raki van het “huis”..of was dit om de rit te
overleven????

In
de achterbak van een pick-up worden we terug gereden ..nou gereden …

Een
doodsrit!!!!!

Vera
lag ,met haar hoofd naar beneden ..te gillen … haar armen om jan’s been geklemd
…haar nagels diepe afdrukken achterlatend in zijn enorme kuiten.. ..bibberend
en ws biddend ..tussendoor roepend ….had je me niet kunnen waarschuwen!!!!ik
wil lopen !!!!! ik kom nooooit meer thuis!!!

Jan
keek alleen maar …dacht vast ook zo iets …maar had nu wel profijt van zijn
gewicht dat hem nu iets meer stabiliteit gaf dan wij hadden ! …

hiernaast aan het eind van de laadbak
klemde jose zich met enorme overlevingsdrang vast tegen de achterwand en hield
verkrampt de enig aanwezige buis vast ..af en toe probeerde ze met haar armen
wijd de titanic na te doen …maar dan
heel snel hield ze zich weer vast .

gj
zat natuurlijk ongenaakbaar om zich heen te kijken …ik gleed al filmend bijna
van de bank en kon alleen “overleven”door mijn schoenen klem tegen die van
jan te zetten ..en ben ????die praatte door ..ook al
verstond niemand iets !

lachend
en gillend kwamen we 20 minuten later eindelijk bij de auto terug!

Heerlijke
glaasjes en griekse hapjes zorgden voor een prima afsluiting van ons eerste
“kloofloopavontuur”…

Nu
nog de samaria….2 keer zolang…we besluiten … dinsdag…we gaan ervoor!!!

Na
weer een heerlijk diner en een korte afsluiting op het dakterras vertrekken we
op tijd naar onze kamers…misschien allemaal toch een beetje moe???

Groeten
van ons…hoe ouder hoe gekker??? Maar
wel sportief….

Zaterdag

Het
is al middag voor we eindelijk richting chania rijden,maar een parkeerplek is
daar gelukkig snel gevonden .

We
beginnen bij de overdekte markt waar allerlei “leuke”winkeltjes zijn..en die
moeten allemaal goed bekeken .

Met
zijn zessen betekend dat van de ene naar de andere winkel ..van het kopen van
een shirt voor jan ,leren riemen voor “de kinderen” en saunaolie voor jose..vera
moet eerst alles ,overal,vergelijken ..

In
de vitrines van de griekse slagers liggen complete varkens – en geitenkoppen…en
hangen er hele konijnen , kippen en geiten …toen ik er een foto van maakte werd ik ernstig boos
aangekeken .

Lopend
gaan we richting het oude centrum dit gaat zeeeeer langzaam aangezien we ook
hier van de een naar de andere winkel gaan .

Bij
iedere eetgelegenheid werpt ben een blik op de kaart…en verkondigd dat er prima
eten is …

We
proberen het (hem) een tijdje te negeren maar na het bezoeken van een enorme
hoeveelheid tassenwinkels is hij niet meer te houden …en krijgt hij bijval van
de dames die moeten plassen .

Ondertussen
weten ingewijden wat het betekend als jose zegt dat ze ECHT moet plassen!!!

Na
het bestellen van wat broodjes zien de dames de kans schoon weer winkeltjes te
bekijken .

Vera
wil een zwarte tas…maar kijkt toch nog even bij de bruine…

Jose
wil een witte …maar wel een leren …

Ik
wil een bruine…maar weet het niet zeker..

Zonder
tassen komen we terug..

Na
het eten sjokken we verder,winkel in …winkel uit…

Gj
moet een pet ,ben een zwembroek…vera alle koopjes ..jose een jurk…

Er
wordt gepast …maar niet gekocht..we eindigen op een terras aan zee..

Een
glaasje bier en wijn doet wonderen…en ben krijgt een idee…hij gaat een
spectaculaire boottocht regelen op een glasbodemboot.

De
zee is rustig en de belofte van het aanschouwen van de geheimen van de zee
maakt ons steeds enthousiaster..en de door ben geregelde korting geeft de
doorslag!

We
gaan met “nick”de zee op en krijgen onderweg ook nog iets te drinken …!

de
zee is iets minder rustig als verwacht …en van onze “kapsels”is al snel niets
meer over.

Af
en toe een golf over de boot …en onze kleding is ook niet meer wat het geweest
was…charmante foto’s kunnen we wel schudden ..behalve dan van gj die net als in
de “titanic”op de voorplecht poseert..maar niemand ziet het!

Eenmaal
een eind op zee wachten we tot we een levend wezen onder de boot zien …op een
verdwaald kleinuitgevallen sardientje na …niks….

De
kapitein noemt zichzelf “TARZAN”..en
gaat het oplossen hij duikt gewapend met een blik
“lokvoer”als een filmheld het water in …er gebeurt niets ….

Maar
dan gaat hij op zoek naar de spectaculaire octopus…met ingehouden adem wachten
we af…op zijn teken kijken we allemaal gehoorzaam naar beneden ..een piepkleine
octopus in zijn hand !

Nadat
hij iedereen de gelegenheid had gegeven een foto van het “monster”te maken
bracht hij hem terug naar zijn plek in het water!

Het
leukste wat we gezien hebben dit uur waren de mooie benen en het knappe gezicht
van de gebruinde..gespierde ,maar ook in het bezit van een enorm blubberend
vetschort zijnde ,andere griekse bemanningslid van deze boot!….

Nick’s
spectakel…was echt NIKS!

Vandaag
is ook “de dag van de hilarische versprekingen” zonder naam zal ik ze
“opnoteren”…we hebben het over paarten …paarden …saagt…ipv zag…kaffie
..koffie..bliksemslicht..wereldreigers… daar staat een schip in de wei…en dit
alles zonder alcohol!

Na
deze boottocht is het tijd voor een glas..en hierna vinden we snel een pet en een zwembroek voor ben en een pet voor gj …de door ons
uitgezochte “tenten” voor jose en mij worden ernstig afgekeurd door de mannen
.

Eenmaal
terugrijdend naar ons hotel zijn we al snel weer verdwaald ..gelukkig hebben we
een kaart..maar…eenmaal gestopt blijkt dat niemand een leesbril heeft en de
lettertjes zijn geschikt voor jongeren !! dus op de gok gaan we maar verder …

Sávonds
heerlijk op het terras van het hotel onder de sterrenhemel gezeten..

Morgen
gaan we de imbroskloof lopen …even oefenen …

Jan
neemt in ieder geval zijn horloge mee …dit geeft alle mogelijke informatie ..de
hoogte ..de temperatuur luchtdruk
zelfs de tijd!

het
enige wat erop ontbreekt is het promillage !

groeten
van zes “ontspoorde”ouders …tijdelijk opgesloten in het perle resort op kreta!

10 – 17 september 2010

deel 1

lieve allemaal,

een weekendje ardennen …werd een week kreta….

Vroeg vertrekken werd een nachtje missen….

Donderdag toch te laat naar bed..dus als een stel zombies
zaten we vrijdagochtend 2.30 uur in de auto op weg naar schiphol.

Wij hadden een vrouwen en een mannenauto,dat was het
handigst aangezien de dames dan nog even snel konden roken…,vliegen zonder
seresta kan dan niet zonder nicotine..volgens vera.

Rijden met 2 open ramen is al een avontuur op zich en als
dan jose ook nog belt waar we zijn.(net vertrokken).en charlotte, die de auto
bestuurd ,van alles verzint om wakker te blijven …lis het moeilijk ,zoniet
onmogelijk rustig te blijven …

3 uur was het al een enorme drukte op schiphol maar jose
en ben waren snel gevonden ..of dit kwam door jose die met rode ogen met bril
vermoeid zich afvroeg wat er allemaal wel of niet in haar koffer zou zitten …
of door ben die zoals gewoonlijk druk aan het kletsen was zullen we nooit weten
.

Iedereen kletste door elkaar heen ..we gaan eindelijk!

Oh…we kunnen niet meer terug! jan ,vera en jose hadden
zelfs de kloofloopschoenen al aan !

Nadat we de koffers hadden afgegeven moesten we tot ons
verdriet allemaal constateren dat we hetzelfde vergeten waren !!!!!!

“De kinderen!!!!!!

We hebben koortsachtig overleg gevoerd maar konden dit
niet oplossen …dan maar zonder !

Het moet maar..

Jan had voor allemaal heerlijke broodjes “la place”gemaakt
(kruidenkaas)en op de vroege ochtend smaakte dit voortreffelijk!

De “superslanke”vera geniet al zo van het idee dat ze de
hele dag mag eten …

Jose en ik vragen ons af wat we moeten doen om niet dikker
thuis te komen…

Na het kopen van de broodnodige sigaren en luchtjes zitten
we op tijd in het vliegtuig.

Vera kon haar stress redelijk onder controle houden
behalve bij het echte opstijgen…ineengedoken dook ze onder jan’s grote “walrusarmen” …

En eer we het doorhadden lag het hele vliegtuig te slapen …

Als ik opzij keek zag ik mijn 5 medeklooflopers zeer
charmant liggen slapen ,zelfs ben was stil!

Iets voor 10 uur (9 uur nederlandse tijd)zagen we onder
ons kreta verschijnen…en vera dook weer onder.

Met een bus werden we naar ons hotel gebracht,dit ligt op
het noordelijkste puntje van kreta .

Een groot complex met bijna geen gasten ..tijdens het
inchecken kregen we een knal oranje all-in bandje om ..jan en ik als eerste ..”onze”kamer
lag op de eerste verdieping..maar uiteindelijk zijn we netjes ieder naar onze
eigen kamer gegaan .

Jose en vera zitten naast elkaar op de eerste verdieping
..gj en ik op de begane grond .

Snel uitgepakt en een half uur later zaten we met
sandwiches en witte wijn op het terras bij het zwembad.

We konden een paar dingen constateren …het is hier
super!!! Gezellig!!!heerlijk weer!!!heerlijke wijn !!!!

Onze auto’s worden gebracht maar niemand heeft de neiging
om de buurt te gaan verkennen.

De gemiste nacht begon zijn tol te eisen ,eenmaal op een
stretcher aan het zwembad herhaalde de geschiedenis zich …de een na de ander
werd stil…de luiken gingen dicht ..

Onze “walrus”hing met gesloten ogen te drogen aan de rand
van het zwembad ,en nam af en toe een verkwikkend en luidruchtige duik …

Jose ging liggen ….en heeft de rest van de middag niet
meer bewogen…

Vera verplaatste zich af en toe…in de zon …uit de zon …

Gj leest deze keer rustig een frans boekje….

Ben doet pogingen wat te lezen en te vertellen over kreta …maar
eindigt diep slapend ,weer eindelijk stil, met achterover gekanteld hoofd
,snurkend met open mond , en met
in zijn hand naar beneden hangend het boekje…

En ik doe pogingen om wakker te blijven …want ik moet
straks mailen …dus mag niks missen .

Vera is
gestopt met roken..dus we moeten wel aan het eind van de middag sigaretten en
water gaan kopen .

Jose en ben liggen onveranderd op hun stretcher dus
gevieren gaan we richting chania.

Dit moet dichtbij zijn …niets is minder waar ….van de ene
haarspeld bocht naar de andere..

Vera en ik hangen achterin de auto …we komen er wel ..maar
parkeren..een ramp .

Uiteindelijk is dit gelukt met hulp van een behulpzame
griek die gewoon grieks tegen jan bleef praten …en wat hij bedoelde???zullen we
nooit weten.

Chania heeft gelukkig een aantal apotheken ..waar je ook
kijkt ..3 of 4 in een straatje..dus mocht gj weer iets vreemds krijgen ..hulp
genoeg !

De terugweg naar het hotel was ernstig ingewikkeld ….hoe
vaak we omgekeerd zijn …omdat de weg gewoon ophield …

20 uur weer in het hotel ..vera zat zich de hele terugweg al te verheugen op ons
diner…

Heerlijk buiten op het terras gegeten ,zelfs ben vond het
voor “buffet-eten” goed!

Nog even buiten gezeten met een glaasje of 2….

Zaterdagochtend na het ontbijt hebben jose en ik besloten
een “tent”( zeer wijd vallende) jurk te gaan kopen …misschien een grijze???
Vuilzak???

Kunnen we net als vera genieten van al dit overheerlijke
eten ..

Groetjes vanaf ons zonovergoten terras met uitzicht op de
blauwe egeïsche zee…

Ps.toen ik gj vroeg deze mail even na te kijken en nee zei….zei
jose …ach het is vast goed..iedereen weet toch dat we alcohol drinken!!!

Gj is zijn pet vergeten moet dus naar een sportwinkel,jose zegt oh..kunnen wij
gelijk voor een “tent kijken”!