Beste Hab en Moe,

De stroom van berichtgeving vanuit het Amerikaanse is nu niet meer te stuiten.

Internet maakt een directe berichtgeving zo gemakkelijk, dat het risico onstaat,dat de

de mogelijkheid de behoefte zal doen ontstaan. Het zal niet lang meer duren of we sturen

a la seconde de digitale foto’s of video’s mee, die onze verhalen zullen illustreren.

Sterker nog, de videocamera kan rechtstreeks (via Internet) een prive live verslag

op jullie computer. Kortom veel interassanter dan saaie dia-avondjes achteraf. Tot nu

zullen jullie het echter nog steeds met deze “ouderwetse” berichten uit de samenleving

moeten doen.

Vanmorgen (het is nu donderdag 20 augustus 10 uur bij ons) werd Judith opgeschrikt door

een wild ogende buurvrouw in ons hotel. Met de krulspelden nog in het haar schreeuwde ze

“The president declared war”. Judith kreeg geen tijd om een verklaring te vragen.

“A lot of our guys will die again. That is his way to retaliate on us, the citizens,

for what is done to him. We are at war. It’s on television now, you can see it.”

Uiteraard begreep Judith niet waar het over ging. Slaperig wilde ze al zandzakken voor de

deur gaan plaatsen. Ze wilde me ook spontaan in een stabiele zijligging plaatsen om te

controleren of haar routine op dit gebied nog voldeed. Via CNN werd inmiddels snel duidelijk

dat het nog niet noodzakelijk was om een schuilkelder op te zoeken, of al te evacueren.

Zoals wel met meer zaken, maken de Amerikanen ook met uiterste serieuze zaken een geweldige

show. Of het nu een buurvrouw is met krulspelden of het zijn de media: de berichtgeving

over de militaire acties worden zowel bij CNN als bij ABC vertoond onder de titel

“America strikes back”. Alsof het een nieuwe film betreft. We wachten nu al op “America

strikes back II” (also featuring Bill Clinton). Ook het uiterst serieuze onderwerp rond de

escapades van Bill Clinton, waarover niet alleen Monica Lewinsky maar heel de VS

de mond vol heeft, wordt gezien als amusement. Er zijn poppen verkrijgbaar onder de titel

“Bull Clinton”, die een afbeelding leveren van de machtigste man van de wereld met de broek

op zijn enkels. Radioprogramma’s bieden Amerikanen de gelegenheid om voorstellen te doen

over de wijze waarop Hillary Clinton het haar man betaald kan zetten, dat ie haar bedrogen

heeft. Kortom alles is amusement.

Ondanks de uiterst gespannen oorlogssituatie, de grote troepenbewegingen, de internering van

grote groepen buitenlanders, het feit dat al het voedsel op de bon is gegaan en alle

fietsen voorzien zijn van houten banden, hebben we toch maar besloten ons normale

programma te volgen. Een bezoek aan het Sequioa National Park. Een gigantisch langdurige

reis die voerde naar het Giant Forest, waarin de reusachtige Sequioa en Redwood bomen staan.

Bomen met een doorsnede van meer dan tien meter. Hoger dan honderd meter. Vaak ouder dan

tweeduizend jaar. Ook hier zijn de Amerikanen er weer in geslaagd een overtreffende trap

vast te leggen. De grootste boom van de wereld. Dus niet de langste of de oudste of de dikste

(want die staan ergens anders), maar de boom met het grootste volume. Zoals wel vaker gebleken

is, zijn de Amerikanen in zo’n geval uiterst lui. Ze nemen en foto van die grootste boom

(ieder heeft dan zijn eigen fototoestel), lopen een stukje het bos in, totdat ze het

parkeerterrein uit het oog dreigen te verliezen, en keren dan spoorslags terug. We hebben

een trail gevolgd door het Giant Forest. Weinig dieren (afgezien van een gigantische

hoeveelheid caterpillars), maar des te meer gigantische bomen.

Morgen vroeg op, omdat we met de broer van Gertjan, die op dit moment ook in Californie

op vakantie is, hebben afgesproken in het Yosemite National Park. Nog ongeveer honderd

mijl af te leggen. Door een zeer bergachtig terrein met hoogteverschillen tot

tweeduizend meter, duurt dat over bochtige bergpaden en -passen, zeker meer dan twee uur.

Amuseren ons dus nog steeds prima. Gaan er vanuit dat alles bij jullie ook nog koek en ei is.

Laat even horen of je alles ontvangen hebt. Uiteraard verwachten we wel het nodige nieuws

over het tripje naar de Roots in Friesland. Is alles er nog “bobbe”?

Gertjan en Judith