Reisverhalen

Lieve allemaal,

Het is gelukt we hebben een hotel gevonden
waar het internet het zowaar voor elkaar krijgt om door de regendruppels heen
te komen!!!

Ik zal dus maar een poging wagen om jullie van
onze avonturen, welke overigens tot op heden ernstig vochtig zijn geweest ,op
de hoogte te stellen.

Afgelopen woensdagochtend 3.30 uur reed
Alexander ons naar Schiphol,eindelijk geen file onderweg …en zonder enig
probleem waren we gelukkig op tijd op Schiphol.

[de herinnering aan de gemiste vlucht vorig
jaar is nog heel levend ]

Het is wel moeilijk om met maar 1 kind naar de andere kant van de
wereld te gaan maar ik hield
mijzelf voor dat de andere “kinderen” volwassen zijn en best even zonder ons
kunnen.

Op schiphol was het druk, dat was niet
normaal, sommige gedeelten waren afgesloten omdat er niemand meer bij kon!

Zonder problemen onze koffers afgegeven en in
de volgende rij waar men mij er natuurlijk weer uitpikte, ik moest weer zeer uitgebreid gefouilleerd maar
mocht gelukkig ook doorlopen.

Nadat we sigaretten [en sigaren] ingeslagen
hadden, was er nog tijd voor een broodje, Char kon niet stoppen met ratelen wat
we ook zeiden …we werden er doodmoe van .

Gelukkig mochten we op tijd het vliegtuig in
alleen we vertrokken niet..hmmm we hebben maar 50 minuten om over te stappen.

“Niks aan de hand” bleef GJ herhalen…

jaja..

40 minuten te laat vertrok eindelijk het
vliegtuig,als dat maar goed gaat.

9.30 landde het vliegtuig op vliegveld
Malpensa in Milaan. Maar om 10 uur moeten we weer de lucht in!

Help…ineens bleek dat we nog met een bus naar
de terminal toe moesten rijden en iedereen begrijpt dat wij natuurlijk in de
bus zaten die moest wachten op buggy’s die nog uit het vliegtuig gehaald
moesten worden en dat kost tijd!

Na een rit over het vliegveld kwamen we een paar
minuten voor 10 uur binnenlopen waar gelukkig een steward met het bord Miami
omhooggestoken stond .

Samen met zes andere nederlanders holden we zo
snel mogelijk achter deze man aan en buiten adem kwamen we bij het volgende
vliegtuig aan. Net op tijd.

Toen we net in het vliegtuig zaten bereikte
een enorme vieze lucht onze neuzen….voor ons zat een buitenlandse vrouw
(compleet met hoofddoek en kaftan) met twee kleine kinderen….iedereen begrijpt
het al…het liep langs het kind haar benen..op de grond …de vrouw probeerde met
een deken de boel schoon te maken, maar dat lukte natuurlijk niet.

Gelukkig kwamen de stewards op de lucht af.
Vervolgens moest er een schoonmaakploeg van het vliegveld opgetrommeld worden.
De vloer moest gereinigd, het kind van schone kleren voorzien, de toilet waar
de vrouw getracht had haar eigen kleren te reinigen schoongemaakt, het gangpad
ontsmet, kortom we raakten ons vertrekslot van de luchthaven kwijt en moesten
vervolgens weer een uur wachten. Verdere vlucht geen problemen. We hebben zelfs
nog wat kunnen slapen.

Bij aankomst in Miami eerst naar de uiterst
langzame en uiterst zorgvuldige immigratiedienst en douane. Onze foto’s zijn
genomen en zelfs onze vingerafdrukken zijn digitaal vastgelegd. Het ontbrak er
nog aan dat ze ons DNA vastleggen. Lijkt een kwestie van tijd. Opmerkelijk de
inefficiency in deze omgeving. Het uitermate nutteloze document waarin we
verklaren dat we geen levende have, kippen, konijnen, soepgroente en wat dies
meer zij vervoeren werd door zes verschillende functionarissen bekeken en
correct bevonden. Eindelijk bij de bagageband opgesteld om de koffers te pakken
en naar onze eerste vakantiebestemming in Miami Beach te vertrekken. Daar waren
een paar Nederlanders, die net als wij vanaf Schiphol vertrokken waren en met
wie we in het vliegtuig gesproken hadden in discussie met een beambte van het
vliegveld. Hun koffers bleken allemaal nog in Milaan te staan. Schrik om ons
hart: de naam Charlotte Taat stond ook op de lijst van de beambte. De koffer
van Charlotte dus ook.. Mis: al onze koffers stonden nog in Milaan….

Waarschijnlijk komen die morgen….help !!! we hebben niets, ik kan alleen
maar denken aan alles wat er in mijn koffer zit…

Voor het eerst van mijn leven had ik besloten
om geen noodvoorraad onderbroeken, tandenborstels en wat dies meer zij in de
handbagage te stoppen.

Na het invullen van de nodige papieren onze
huurauto opgehaald een brandweerwagen rode jeep commander en naar het hotel
gereden. De vierkante vormgeving van deze volkomen verkeerde auto doen nog het
meest aan een Hummer denken. Een kinder-Hummer. We zullen eerst de nodige
dingen moeten gaan aanschaffen, hoe moe we ook zijn .

Gelukkig was tegenover het hotel een
winkelcentrumpje,waar we snel een t-shirt korte broek en ondergoed
aanschaften;..gertjan heeft nu wel zijn eerste “merkonderbroek”!!

Nadat we van de schrik bekomen waren heerlijk
bij de mexicaan gegeten; binnen want buiten vielen de mussen echt van het dak!

Niet snel daarna stortte Char in en zocht haar
bed op zonder eerst haar jacuzzi zelfs gebruikt te hebben!

GJ en ik hebben nog even aan het strand
gezeten, wijn gedronken, een sigaar en een sigfaret gerookt en van de golfslag
genoten. Mooie sterren een stralende hemel: het is hier echt geweldig!!

Heerlijk geslapen ,zelfs zonder koffers!

Donderdag 20-8

Vroeg opgestaan en heel uitgebreid ontbeten
tussen veel ernstig dikke mensen die zich tegoed deden aan vette worsten en
aardappelen…wij maar niet..

Richting Everglades gereden nadat we eerst
maar even muggenspul en zonnebrand gekocht hadden want dat zat natuurlijk in de
koffer, het is verstikkend heet en vochtig, Een ware sauna.

Bij het visitorcenter eerst een pet voor GJ
gekocht want …die zit in de koffer.

Als eerste een rit met de airboat gemaakt.
Overal alligators, grote schildpadden enz.

Voor de herrie van de vliegtuigmotor moesten
we wattenproppen in onze oren stoppen en ons verder heel goed vasthouden
..tijdens de bochten werden we niet een beetje nat. We waren echt drijfnat maar
het is een geweldige belevenis! Je scheert over een zee van gras alsof je over
een weiland vliegt.

Verder hebben we een alligator en slangen show
gezien met natuurlijk als klapstuk de python om onze nek en het vasthouden van
een kleine alligator. Toen we naar de auto liepen werd ons pad versperd door
een soort leguan van een meter lang. Waarschijnlijk was ie net zo bang van ons
als wij van hem, maar we zijn hem toch maar met kloppend hart gespasseerd.

Hierna hebben we een trail van een paar
kilometer gelopen in het Everglads National Park met om ons heen alligators in het wild..

Op een gegeven moment zagen we een kop aan de
zijkant in het gras liggen en net toen we er voorbij wilden lopen….bedacht hij
zich dat hij even over wilde steken…dan hou je toch maar even je adem in.
Prachtig zo’n schommelend beest nog geen meter van je af over te ien steken.

Het blijft heel bizar als je naast je in het
water deze grote gevaarlijke beesten ziet zwemmen ;of ziet zonnen op de kant.

s’Avonds naar Miami naar het art deco district
wat rondgelopen en op de beroemde “ocean drive” heerlijke mosselen en pizza’s
gegeten hier lopen de meest bizarre, vreemde en beroemde mensen langs; kortom
je komt hier ogen tekort.

Na het eten liepen we nog even naar het strand
waar het ons wel opviel dat iedereen vertrok

Wij liepen natuurlijk gewoon door…wat foto’s
gemaakt totdat GJ zei dat we misschien maar beter snel naar de auto konden
gaan, hij ging steeds sneller lopen en wij dames moesten bijna rennen.

Net op tijd in de auto…de lucht werd zwart met
overal bliksem flitsen. Zo’n harde regen hebben we nog nooit meegemaakt!!

Binnen korte tijd zagen we niets meer ..de
mensen liepen tot halverwege hun benen door het water!! Auto’s tot aan hun
assen in het water. De voorruit is volslagen dicht en de ruitenwissers kunnen
op de hoogste stand ook geen soelaas bieden. En de bewoners van Miami…ze vonden
het de gewoonste zaak ven de wereld!!!

Wij dus niet. De plassen waren giga en kwamen
als golven over de auto…Char piepte dat ze het niet eng vond maar dat ze het
waarschijnlijk morgen leuker zou vinden. Als het voorbij zou zijn !!

Veilig toch bij het hotel aangekomen waar
jammer maar helaas onze koffers nog steeds niet gebracht waren. Ik begon het nu
wel een beetje vervelend en erg te vinden.

We hebben nog steeds niets. Dus nogmaals naar
de winkel voor een schone onderbroek en een tandenborstel. Om nu weer met zijn
drieen dezelfde reistandenborstel te gebruiken… Maar eenmaal daar werd net voor
onze neus de deur dicht gedaan en op Charlies smeekbeden werd niet gereageerd.

We konden net onze tranen binnen houden. GJ
herinnert ons steeds aan het Ramses Shaffy liedje “En we leven nog”!!!

We gaan lekker slapen …

Vrijdag 21 –8

Heel vroeg wakker want mijn lijf en hoofd
weten nog niet dat ik hier ben…

Ik kom mijn bed uit en Ineens sta ik aan de
grond genageld….wat zie ik????

ONZE KOFFERS!!!!!

GJ heeft onze koffers om zeven uur ’s morgens
bij de condierge van het hotel opgehaald en is vervolgens gewoon gaan hard lopen. Alsof er niets aan de
hand is. Hij heeft ons niet eens wakker gemaakt!!!!

Snel Char wakker gemaakt. Ik heb haar nog nooit zo snel uit bed zien komen….

Deze vakantie kan niet meer stuk!!! We hebben
onze spullen terug!!!

Vrijdag 21-8

Nadat char en ik zeer uitgebreid onze koffers
hadden bekeken ;alsof het zeer gewenste sinterklaaskadootjes waren ,moesten we
ons eigenlijk al weer voorbereiden voor vertrek richting key largo.

Natuurlijk gingen we eerst nog even heerlijk
ontbijten ,tijdens onze geroosterde boterhammen en vers fruit en gezonde
yoghurt raakten we niet uitgediscussieerd waarom gj ons nou niet gelijk wakker
had gemaakt toen hij onze koffers eindelijk in ontvangst had genomen!!!

Gj bleef volhouden “jullie lagen zo lekker te
slapen “!

Direct na het ontbijt de rekening betaald en
vertrokken ,[ik vergat te vermelden dat onze hotelkamer bij aankomst ook niet
het beloofde balkon had gehad ,maar de vriendelijke hotelmanager had ons ter
compensatie gratis ontbijt gegeven] bij de rekening ontdekte we dat we al
gratis ontbijt hadden!

Vrolijk reden we naar het zuiden we wilden
stoppen bij key biscaine om te fietsen ,lopen of wat dan ook , maar onderweg
hierheen betrok de lucht weer ,wij bleven zeggen “wat er ook gebeurt,we hebben
in ieder geval onze koffers”!

Het begon te regenen,het begon te plenzen
..bij de eerste de beste bank gestopt want zonder geld kom je in ieder
geval,waar ook ter wereld, nergens.

Char en ik stonden naast de auto te wachten en
we waaiden kompleet uit ons hemd;maar het is vakantie!

Toch de toegang van het park gezocht en
betaald, maar zeer snel weer vertrokken “dit wordt niks”!!

Char en ik vonden het ook wel een beetje eng
…het spookt hier lijkt het wel !

Gestopt om een heerlijk vers broodje te eten .

Door de rijke wijk “coral cables”gereden en
ons vergaapt aan heel ,heel mooie huizen [ zeg maar kasteel of paleis hoor!

Verder richting de keys , onderweg nog even bij een
outletstore gestopt maar hier hadden ze natuurlijk ,in de ogen van de dames ,
niet de juiste merken ,maar toch vond char nog wel even 2 levi’s spijkerbroeken
.

Onderweg ging het langzamerhand steeds harder
regenen ,het zag er dan ook steeds troostelozer uit…het werd steeds
armoediger,hmmm wat moet dat worden ??

Enorme regenbuien ,donkere luchten die niet
veel goeds beloven.

In de stromende regen kwamen we bij ons hotel
aan ,gelukkig zag dit er super uit en zeer zeker niet zo armoedig als de rest!

We kregen 2 superkamers ,met balkon ,naast
elkaar ,dit maakte dus wel weer wat goed!

Char ging gelijk informeren waar we internet
hadden en kreeg te horen dat we in het naastgelegen hotel gratis internet
hadden ,dus ze rustte niet eer we ,gewapend met laptop, hierheen gingen .

Daar aangekomen was het “hier en daar”wat
vochtig…kortom overal lag water en het kwam zelfs uit het plafond! Iedereen
vind dit hier doodnormaal!

Met een plas water op de tafel probeerden we
een email te maken ,terwijl zij achter de hotelcomputer de ene na de andere
email de wereld over stuurde ,ging dit natuurlijk niet zo snel .

volgens char duurde dit dus veel te lang en
halverwege moest ik stoppen [met het verwijt dat het toch tijd wordt dat ik
eens ga leren typen!

We gaan naar coconut om daar iets te eten ,op
teenslippers lopen we er heen en ondertussen gaat de regenkraan weer open en
verzopen komen we aan ,binnen kunnen ze ook het water niet aan dus alles is nat
!

Een drietal keer hebben we ons tafeltje
verplaatst maar toen gaven we het maar op….regen gaat overal doorheen!!

Hier en daar wat water over ons eten.. maar
desondanks was het heerlijk en vrolijk liepen we op blote voeten ,soms tot aan
onze enkels door het water, terug naar het hotel.

Heerlijk geslapen .

zaterdag 22-8

heel vroeg wakker en de zon schijnt het is om
8 uur echt verschrikkelijk heet ,we kunnen niet op ons balkon zitten!

Lekker ontbeten en richting dolphins plus,op
aanraden van vip moesten we hier heen .

Even rondgekeken ,wat ons te wachten staat en
vanmiddag 14.45 moeten we terugkomen .

Met de auto naar het john pennekamp parc en
wat rondgekeken het is hier heel toeristisch en daar houden we niet zo van
,maar goed..de zon schijnt en het is heet!!

Besloten twee kano’s te huren en op het moment
dat gj zijn creditcard door het apparaat haald ..iedereen kan het raden …begint
het te HOZEN.

Char zakt neer op een bank met de mededeling
“dit kan geen mens verdragen,hoe positief je ook bent”

Een kwartier later scheen de zon en hebben we
heerlijk gekanoed tussen de mangrovebomen door,

Onderweg steeds insmeren met zonnebrand.

Terug naar het hotel , onderweg snel een
broodje gehaald ,en een uurtje bij het zwembad van het hotel gezeten

Naar dolphins plus samen met een aantal
andere mensen kregen we een
uitgebreide uitleg over dolfijnen,ondertussen begon het zo hard te regenen dat
we de uitleg niet eens meer konden horen.

Nadat we zwemvesten aan hadden getrokken
mochten we eindelijk het water in.

Zwemmen met dolfijnen!!!

Geweldig !

Ongelofelijk maar waar het stopte met regenen
en de zon ging schijnen!

Echt op het moment dat wij het water in
gingen.

Ze kijken naar je…ze reageren overal op,het
zijn net mensen .

Ze hebben door een hoepel gesprongen,ons
vooruit geduwd,ons meegetrokken naar de overkant,handen[vinnen] gegeven
,natgespetterd enz.

Dit was echt geweldig! ,

een puberdolfijn wilde charlot niet mee nemen
naar de overkant en moest 3 keer tot de orde geroepen worden [tja echt net
mensen}

na dit avontuur terug naar het hotel en even
bijkomen,de wegen en parkeerplaatsen staan blank..

bij het buurhotel weer een poging gedaan de
email te versturen en zowaar dat lukte!

Terwijl we naar ons eigen hotel liepen reed er
een amerikaan met enorme vaart tegen een boom en hing verdwaasd op zijn stuur.

We snelden hem te hulp maar daar was hij niet echt van gediend en nam
dus ook ons en de omstanders ernstig kwalijk dat er politie gebeld was ,binnen
2 minuten arriveerden er een flink aantal politieauto’s en konden wij verder
gaan .

In nederland duurt dit echt aanmerkelijk
langer.

Nadat we de laptop terug hadden gebracht
liepen we via grote plassen water op zoek naar een restaurant en kwamen bij een
italiaans seafood restaurant terecht ,ook hier heerlijk gegeten .

char kreeg uitgebreide uitleg over alle
soorten groenten en ik kreeg per ongeluk 2 voorgerechten maar zelfs dit was een
hoeveelheid die krijgen wij hollanders nog niet in een week opgegeten.

Op ons balkon alvast een email gemaakt dan
kunnen we die morgen voor dat we weg gaan nog even richting thuis sturen……..

Zondag 23 juli

S’morgens waren we natuurlijk weer ernstig
vroeg wakker, op het moment dat ik onze balkondeur open deed,deed ik hem gelijk
weer dicht …help …dit is pas heet..

Wijselijk besloten we maar binnen in het
restaurant te gaan ontbijten ,heerlijk met airco.

Char is weer helemaal gelukkig want er is
peanutbutter in combinatie met geroosterd brood ,wij gaan toch maar liever voor
de jam..

Onze koffers [oh wat ben ik nog steeds blij
met ze!] ingepakt ,de fles wijn ,die we bij een louche winkel gekocht hadden,
uit de koelkast gehaald en heel snel door de gootsteen gespoeld ;hij smaakte
naar pure hars!!

De rekening betaald en de kaart te voorschijn
gehaald ,we gaan naar het noorden richting orlando.

Een leuke rit ,waarschijnlijk omdat het
weekend is rijden heel veel amerikanen heen en weer met hun bootjes ,dus we
kijken onze ogen uit !

Hele grote stoere auto’s [gj vindt het
geweldig,wij hebben ook zo’n stoere!!] en geweldige mooie boten; zuid frankrijk
valt hierbij echt in het niet.

Onderweg weer een heerlijk broodje gegeten bij
de “subway” maar hier hadden de twee bedienende meisjes slaande ruzie met
elkaar,ze smeten alles neer,liepen te schelden en hadden de radio zo hard gezet
dat niemand een woord kon verstaan,[zij de klanten dus ook niet] vandaar dat we
niet echt het broodje kregen wat we hebben wilden maar het was wel lekker.

En natuurlijk.. toen we naar buiten stapten
begon het weer even te hozen dus snel weer op weg.

We hadden gepland om halverwege de middag een
stop te maken bij het “seminole indian village” aangezien we een zwak hebben
voor indianen wilden we hier toch nog even kijken.

Char en ik knepen “even” onze ogen dicht en
voor dat we het door hadden riep gj dat we er waren .

Vol ideeen met wat we wilden kopen liepen we ,door de nu weer brandende
zon, naar het “village”

Verdwaasd keken we elkaar aan
,fastfoodlrestaurants,bioscopen,barretjes,en ijswinkels enz.

En alles was ook nog eens gesloten!!

Maar een cola bij de enig open fastfood ,als
enige bezoeker gedronken.

We begrepen dit echt niet ,waren we speciaal
hierheen gereden …is er niks bijzonders .

Vrolijk maar verder gereden we gaan proberen
bij palm beach ,aan het strand dus ,wat te drinken voordat we verder gaan naar
kissimmee een plaatsje onder orlando.

Zowaar we vonden snel de goede afrit maar nu
nog de oceaan…een hele lange rij hotels zover je keek en hoever we ook reden ,
nergens kon je tussendoor en op een gegeven moment waren we al twee plaatsen
verder zonder iets blauws gezien te hebben .

Nog steeds niet teleurgesteld of verdrietig
,maar toch maar weer terug de grote weg op ,we zijn al bijna in de buurt van
kissimmee.

Een kwartiertje later zien we langs de weg
hele grote reclameborden met giga kortingen op toegangskaarten voor de
pretparken en iedereen die ons een beetje kent weet ,dat we niet vies zijn van
aanbiedingen of kortingen dus snel de weg af en zo snel mogelijk richting de
aanbiedingentent .

Daar aangekomen moesten we wachten tot andere
koopjesjagers tevreden vertrokken ,maar eindelijk waren we aan de beurt en
konden we vertellen waar we allemaal wel naar toe wilden ,[eigenlijk wilden we
alles wel zien ]

Nadat we dit opgenoemd hadden werd er een
“prijsje”gemaakt ,gelukkig hadden we al wat vooronderzoek gedaan ;en deze prijs
sloeg nergens op dus gj zei al snel dat dit ons niet beviel.. …dit beviel ook
de verkoper niet en hij smeet de papieren neer en liep mopperend weg.

Onverrichterzake gingen we weer verder,vlakbij
kissimmee vroeg char de beschrijving van het hotel waar we heen gingen …droog
kwam ineens de opmerking vanaf de achterbank..

Hmmm..volgens mij is het vandaag zondag ???of
heb ik het mis????

Tja ik kan het fout hebben hoor???

Het is toch pas de 23 ste????

Dan zijn we toch een beetje te vroeg !!!

Hier staat toch echt dinsdag de 25 ste ….

Ineens wist ik dat ze gelijk had…

Onze trouwdag wilde ik graag op key west
zitten..

9 jaar getrouwd dat moest super worden ..

het beste hotel moest de 24 ste juli maar ik
had het nog niet gevonden …en het daarna vergeten!

Wat nu???

Rustig blijven ..komt goed…we bellen ak onze internetspecialist!
Nadat alexander bijgekomen was van
het lachen ,ging hij op zijn gemak een hotel voor ons zoeken.

Wij bleven ondertussen maar op een
parkeerplaats staan want nu wisten we echt niet waar we heen zouden moeten
rijden.

Een stilstaande auto in amerika is een ramp
,de airco doet alsof hij het doet …maar de lucht wordt steeds warmer…en ik had
het al zo benauwd!

Binnen een half uur hadden we twee hotelkamers
in het plaatsje cocoa;….of all places
…

En een uur later arriveerden we bij het ramada
.

Op het moment dat we de auto uitstapten
….jawel we verwachtten het al …de kraan ging open !!!

Deel 4

Nadat gj de kamers had geregeld zijn we eerst
de bar maar op gaan zoeken het was gestopt met regenen maar het was echt aan
het hozen ;dit heb je echt nog niet meegemaakt !!!

Onze auto stond tot halverwege zijn wielen in
het water en het stopte niet!

In de bar stond een echte amerikaanse vrouw
die ons verwelkomde met een enorm amerikaans accent…”hai lof”!!

Ze vertelde gelijk honderd uit ze moest werken
om haar twee “zeer verwende “honden te eten te geven …eerst de honden eten
,dan zijzelf ,gooide haar geld in gok automaten deed
de bar ,het restaurant ,de pizzeria en soms de
housekeeping;zuchtend,steunend,sniffend [de airco stond te hard in opdracht van
haar baas die er nooit was..]

“Oh, my sinussis”!

gewapend met enorme zakdoeken vroeg ze eerst
of charlotte oud genoeg was om in de bar te komen en naar haar i.d…

gj zei “nee , dat is ze niet “maar ze deed net
of ze het niet hoorde en schonk char haar glas

red bull in.

gj ging biljarten met de plaatselijke ,zeer
mislukte en zeer ongelukkige amerikaan die bovendien zeer gecharmeerd was van
,mijn op schiphol gekochte zeer ongezonde pakje sigaretten , hij beloofde het
door mij gegeven pakje altijd DICHT te laten [zo mooi vond hij het]

toch nog een goede daad verricht.

Op een gegeven moment was het droog en char en
ik gingen de auto maar leeg halen ,gj was nog aan het biljarten..toen ik de
achterbak van onze enorm stoere jeep open deed bleek er nog steeds water uit
die wolken te kunnen komen.

Het fohnen van mijn haar en meer van dat
soort ijdele zaken heb ik dagen
geleden al voorgoed achter mij gelaten ,mijn goedkope teenslippers[betaald door
al italia] verloor ik op de weg naar onze kamer algauw en voor de rest waren we
gewoon verzopen .

Terug in de bar vond gj wel dat we er leuk
uitzagen ,maar waarom we verkleed waren..hij had her niet door.

We moesten nog wel wat eten en gingen richting
restaurant in het hotel ,het leek wel een oude film;onze barvrouw liep een tussendeur door en
verwelkomde ons aan de andere kant alsof ze ons nog nooit gezien had !

We kregen een menukaart in onze handen maar
hoe het gebeurde zullen we nooit weten ..

We kregen gewoon iets opgedrongen ,gj kreeg
vis ,char cheeseburger en ik spaghetti..

Dit hebben we echt niet zelf gekozen !!!zij
besliste !!!

Maar het was allemaal prima.

Naar de kamer…ik wil graag het raam open maar
het bordje aan de overkant “i was first”met de afbeelding van een alligator
doet mij besluiten toch maar ramen en deuren te sluiten.

Dan maar airco…..

Vanmorgen om 6.30 gaat mijn
telefoon,slaapdronken zoek ik de kamer af en zie dat irene mij gebeld heeft
,toch nog maar even doorslapen.

8 uur fris en fruitig gaan we richting ontbijt
,er is ons verteld dat we zelfs scrambled eggs hebben!!!

Heerlijk ,ik verheug me erop…

Tja wel die rommeleieren ,maar geen boter…geen
jam…..geen…

Oke dan maar ei !

Deze koffie ,van gister??

Is het misschien een beetje oud ,een beetje
erg sterk ??

Mijn maag draait er van om..

Irene gebeld ..waarom bel je mij mijn bed uit
????he???tja we zitten in amerika hoor!!

De telefoonkaart hapert ,dus niet meer bellen
.

Laat maar ,we gaan naar het kennedy space
center en dan ..en dan….

Heel indrukwekkende films ,tentoonstellingen..

Ik voel me weer 8 jaar ,de apollo [wat
spaarden we in die tijd???munten???

De eerste mens op de maan …

Ik weet het nog als de dag van gisteren ..

Maar het is al een mensenleven geleden .

Indrukwekkend.

Aan het eind van de middag moeten we de bus
uit en direkt naar binnen met de mededeling dat er gevaarlijk ,”echt heel
gevaarlijk” weer op komst is .

We mogen alleen maar onder de afdakken lopen
en moeten alle aanwijzingen opvolgen,mogen niet naar de auto,mogen eigenlijk
niks meer de lucht is zwart …de kraan gaat open en …we zijn er al aan
gewend…blijven gewoon binnen.

Nadat we een stempel kregen om terug te komen
,Terug naar het hotel om ons om te kleden .

We gaan naar de japanner het is namelijk echt
onze trouwdag en char moet mee.

Schoorvoetend en nog net het mopperen
binnenhoudend gaat ze mee.

”ik lust dit toch niet “

“het stinkt hier”

uiteindelijk hebben we genoten,char heeft
heerlijke kip en biefstuk gegeten en moest konstateren dat het toch lekker en
heel gezond was.

De kok maakte er weer een leuke show van
,rondzwaaiende messen enz.

Char had verteld dat het onze trouwdag was en
na het eten werden we verrast met een stuk mierzoete cake,het was wel lief
bedoeld ,maar niet echt lekker .[char vond van wel]

Terug bij het hotel nog even buiten
gezeten,het zit niet echt rustig wetend dat er vlakbij alligators zitten maar
gj stelde mij gerust,ze zwemmen in een volle etensbak en hebben echt geen trek
in zulke [slanke..]toeristen zoals wij …

Toch maar weer met de deur en de ramen dicht
geslapen !

Wordt vervolgd

Deel 6

Dinsdagochtend ,vol goede moed gaan we weer ontbijten er zijn heerlijke
scrambbled eggs..

Maar daar blijft het dan ook weer bij ondanks
dat hebben we genoten .

Gj gaat proberen foto’s te versturen en ik
loop op mijn gemak naar ons “vijvertje”tegenover onze motelkamer om even naar
de grote schildpadden te kijken maar het eerste wat ik zie is een alligator die
me met grote verschrikte ogen aan kijkt !

Ook al vind hij mij niet leuk ik ga toch maar
terug naar gj en char.

Als het foto’s sturen echt niet lukt gaan we
de sleutel inleveren en tot onze verbazing moet gj betalen ! we hebben al met
creditcard betaald !

Dit welles ,nietes ,gebeuren duurt
uiteindelijk ruim een uur, wat mij de tijd gaf om mijn sociale kontakten even
bij te houden,kortom goed bestede tijd.

We gaan eindelijk naar kissimmee en volgens
onze “al redelijk beduimelde “papieren worden we vandaag echt verwacht,de rit
erheen is natuurlijk vele malen langer dan dat we dachten

Maar daar zijn we al heel lang aan gewend.

Hoe dichter we in de buurt komen hoe minder
leuk we het vinden…het wordt toeristisch druk,overal alleen maar vieze,vette
amerikanen en overal waar we kijken fastfood..om je eetlust te verliezen…

Kissimmee …we staan ook nog eens in de file en
het is heet!!

Oh,was ik maar ….bij moeder thuis gebleven
[hmmm dat zeg ik altijd …moet altijd waar ook ter wereld} even wennen..

De
“fantasy world villas “staan niet waar ze volgens ons uitgeprint kaartje
moeten staan en iedereen die gj een beetje kent weet dat de weg vragen …is het
laatste wat hij doet!

Wij dames hebben er genoeg van ..dit is niks
..en gj moet onder dwang opbellen en de weg vragen ,dan blijkt dat het kaartje
in spiegelbeeld was en we er al tig keer langs gereden zijn.!

Het humeur van de dames zakt onder nul op het
moment dat we “het dorp” binnen rijden..

Center parcs in het kwadraat!!!

We halen de sleutel en krijgen ongevraagde
goede raad ..oh we moeten gelijk weer zoveel.

Ons huis voor de komende 10 dagen …deze inrichting ..ik weet niet hoe ik het moet
beschrijven …alles eraan is fout en bovendien hebben we niet de beloofde tuin
maar …een voliere!

Tenminste ik vind een serre van gaas echt een
voliere !!

Een twee verdiepingen huis met alles erop en
eraan ..een keuken met zelfs oven ,magnetron en een vaatwasser!

3 tv’s 2 badkamers en ???een wasmachine en een
droger!!

Alsof ik deze apparaten zou missen ..

Char en ik vinden het hier helemaal niks en
verzinnen van alles om hier zo snel mogel;ijk te kunnen vertrekken ,gj blijft
onverstoord en reageert niet!

De enige reactie is de mededeling dat we eerst
maar iets gaan eten ,hier vlakbij zit een italiaans restaurant en onder het
eten praten we verder.

Bij het restaurant schrikken onze hongerige
magen zich een ongeluk ,er zit nog zeker 30 man buiten te wachten !

Toch gereserveerd en we moeten een half uurtje
wachten..dit is niks voor deze verwende,hongerige dames maar we houden ons
rustig.

Gelukkig binnen de tijd was er een tafel voor
ons beschikbaar en hebben we heerlijk gegeten

Gj zei dat we wel een beetje door moesten eten want hij moest nog
zonnebloempitten kopen… …om straks in de voliere te kunnen eten!

Langzamerhand raken we gewend aan dit enorm
toeristische stuk van amerika..

Ach ,als er een alligator naast onze stoel zou
staan zouden we willen dat we in een voliere zaten !

Ondanks de hitte,de drukte,het huis en de
voliere ..lekker geslapen .

Woensdag

Nou hebben we eenmaal een wasmachine ..dan
gebruik ik hem toch maar ..

In korte tijd alle vuile was omgetoverd in
fris ruikende kleding!

Nu moeten we ook ons eigen ontbijt regelen
,ach zo’n zachtgekookt eitje doet je wel aan thuis denken ..alleen daar WEET je
gewoon hoelang zo’n dingetje moet koken ,nu moet je het uitproberen!

We gaan iets doen wat we nooit zo leuk vinden
…maar dat MOET je hier doen .

We gaan shoppen !!

We gaan van de ene merk outlet..[voor degene
die hier nooit geweest zijn merkkledingwinkels met marktprijzen] naar de
andere!!

Van calvin klein ,naar dkny, naar quess en
timberland ,van polo via levi’s naar tommy …

Morgen moeten we wel even een extra koffer
kopen maar dat zal de pret niet drukken!!

We kopen en kopen en gj berekend alleen
hoeveel we wel niet bespaard hebben!!!

Kortom voor ons een heel andere dag ,dit
hebben we nog nooit gedaan !!

Doodmoe en met een enorme hoeveelheid tasjes
terug naar ons “huis”

Nadat we alle prijzen eraf gehaald hadden
moesten we nog wel even eten…het is al 21 uur!

10 minuten lopen van hier was een leuk
restaurant volgens gj ..we lopen en lopen ..char in haar nieuwe
tommyspijkerbroek zweet peentjes ,maar durft gelukkig niet te mopperen !!

haar nieuwe tommy t shirt rolt ze naar boven
en… we zijn er nog niet …

zijn het misschien autominuten??

Vliegtuigminuten??

Ach het zijn gewoon gj’s 10 minuten …

Versleten en met blaren vonden we het
uitverkoren restaurant niet..en strompelden net voor sluitingstijd dan
maar “captain nemo’s “binnen.

Tot ons afgrijzen stond er wel onder het
reclamebord..all you can eat ..maar hopelijk kan je ook gewoon iets kleins
eten.

Vriendelijk werden we ontvangen maar nog voor
ons na het hoofdgerecht gebrachte voorgerecht gingen ze de boel schoonmaken ,de
muziek ging uit en de stoelen op tafel!

Nadat we in alle rust uitgegeten waren haalde
de serveerster onze borden op en al hoofd schuddend zei ze

“You don’t eat so
much..that’s why you”re all so skinny!!!”

De amerikanen vinden ons niet goed snik.. maar
als we al die enorme lijven zien!!

De lange weg teruglopend gaat char bij ieder
tentje proberen korting te regelen voor de parken en vlak bij ons resort lijkt
het te lukken ..

Nu moet ik nog meer en nog langer in
pretparken rondlopen..gj vind het steeds leuker ..

Hij wil overal heen …weet je hoeveel we dan
besparen?????

De rest van de avond zitten char en gj uit te
vogelen hoeveel parken in hoeveel tijd en tegen welke prijzen we “moeten”doen .

Vakantie …om uit te rusten ??

Of zoveel mogelijk te doen?????

Donderdag 27 juli

Goedemorgen!

Nadat GJ weer een heerlijk zacht gekookt eitje
had gemaakt vertrokken we vrolijk richting Seaworld.

Gelukkig was het maar een klein stukje rijden
en direkt, nog voor de ingang begon de pret.

10 dollar parkeren…willen jullie een boekje?
15 dollar [de Amerikanen zeggen dan onmiddellijk: Welcome in Florida – dus laat
maar]

Het is vandaag echt tropisch warm met een
vochtigheid van 100 procent! Ik heb echt nooit geweten dat je hoofd zo erg kan
zweten om over de rest maar te zwijgen..bah!

Prachtige shows gezien met verschillenden
soorten dolfijnen, zeehonden. Alle shows worden gegeven in immense grote
theaters waar enkele duizenden bezoekers een plek kunnen vinden. Deels is het
onoverdekt en dat betekent dan wel dat je soms in de zon zit.Geen eenvoudige
opgave bij deze temperatuur. Klapstuk was een show met orka’s in het
allergrootste stadion. De Amerikanen noemen de orka zelf de “killerwhale”.
Klinkt stukken spannender. In de hoofdrol Shamu, de orka uit de film “Free
Willy “

Voordat deze show begon werd er in dit enorm
grote, propvolle en zeer indrukwekkende
theater stilte gevraagd en de aanwezige militairen en eventuele
familieleden van militairen (“Also from our allies”) werden verzocht op te
staan. Deze mensen werden gefilmd en getoond op grote schermen en kregen een
enorm applaus als eer en dank voor hun inzet in de oorlog. Onverwacht maar toch heel
indrukwekkend..dit is het echte amerika.

We hebben er zolang als we hier zijn nog geen
moment bij stil gestaan dat dit land “in oorlog is”.

De orka’s zijn echt gigantisch en reageren net
als dolfijnen. Het zijn net mensen!

Kortom Seaworld is geweldig.

Bij het dolfijnen bassin konden we de
dolfijnen aanraken en voeren. Char ging in een enorme rij staan en “mocht”voor
5 dollar 3 kleine visjes [de duurste visjes die we niet eens geproefd
hebben] kopen en die aan de
dolfijnen voeren.

De foto die hier van gemaakt werd hebben we
maar niet gekocht. Bedenk maar hoe Char en ik eruit zien schaars gekleed in
verband met de hitte, voorover leunend over een stenen rand!!

s’Avonds weer gezellig gegeten en als
afsluiting van de dag in onze “volière”gezeten

Vrijdag

Charlotte heeft goedkope tickets “geregeld”
voor de Universal studio’s, alleen moeten we een 1,5 uur durende tour volgen op
een resort. Hier kunnen we dan de eigenaar worden van een deel van een
vakantiewoning in Florida. We krijgen tijdens deze tour ook een ontbijt
aangeboden. We zijn natuurlijk heel benieuwd.

Nadat we een beetje ontbeten hadden vertrokken
we richting het “Wyndham Palm Resort”

Men gaat ons uitleggen wat “timesharing” is en
dit natuurlijk aan ons verkopen .

Onderweg hebben we de grootste lol. Overal
waar we komen tijdens onze vakanties moeten we altijd kijken of we iets kunnen
kopen. Het ziet er altijd leuk uit tijdens zo’n vakantie en het zou een prima
belegging kunnen zijn.

We bellen nog even naar opa. Die ziet het
“timesharen” ook wel zitten aangezien hij vroeger in de oost geweest is kan hij
prima tegen deze hitte en …investeren kan nooit kwaad en by the way: weet GJ al
dat Fortis weer iets gekocht heeft??

We worden netjes ontvangen in het Wyndham Palm
Resort en nadat onze paspoorten gecontroleerd zijn, ons inkomen gecontroleerd
is.worden we door een enigszins corpulente amerikaanse (ze lijkt begin zestig)
meegenomen voor het ontbijt. “I’m
your sales-representative for today”. Blijkbaar denkt ze
dat we morgen weer komen en dan een andere sales-representative willen.

Het ontbijt bestaat uit scrambled eggs, de
kleinste doorgebakken saucisses die we ooit gezien hebben, croissants american
style (te droog, te klein, smakeloos), koffie, thee of limonade. Eat as much as you can..als we maar luisteren. We beperken ons alle drie tot een croissant (die we overigens geen van
drieën opeten).

We worden ontvangen in een grote hal waar nog
meer “prospects” aan kleine tafeltjes zitten te praten met hun
sales-representative. Het is een gekwek van jewelste. We moeten vanwege de
herrie iets te dicht bij onze sales-representative-of-today gaan zitten om echt
van ons ontbijt te kunnen genieten. Er zijn veel verschillende sociale
achtergronden vertegenwoordigd zien we: weinig WASPs
(White-anglo-saxon-persons). Het blijkt dat ze hier ongeveer 300 gesprekken per
dag hebben. De organisatie besteedt per gesprek ongeveer $300. Reken maar uit:
hier moet goed aan verdient worden, anders wordt dit geld niet uitgegeven. Hoe
dat gaat horen we later! Zo nu en dan vraagt een grote Amerikaan (duidelijk de
manager van de sales representatives) het woord en kondigt aan dat weer een
gezin een levenslange verbintenis heeft afgesloten met Wyndham Palm Resort. Na
zo’n aankondiging gaat er een luid gejuich en applaus door de zaal. Iedereen is
altijd “exited” in Florida. Het lijkt wel alsof er iemand bekeerd is tot een
geloofsgenootschap. We hebben zelfs de neiging om mee te klappen: enthousiasme
werkt altijd aanstekelijk.

Na een grondige en noodzakelijke “social
talk”, waarbij onze sales-representative-of-today over haar persoonlijke leven
vertelde, haar kinderen en haar eigen ervaringen met timesharing, kregen we een
aantal kinderlijk geformuleerde vragen over ons heen. Wanneer, waar, hoe, gaan
jullie op vakantie, wat kost dat per keer? Voor de rest van jullie leven …en
dat van jullie kinderen ?? Ze maakt een ingestudeerd rekensommetje ..zoveel
weken ..zoveel jaren tegen welke prijs?? GJ vermoedt dat ze niet eens weet wat
ze nou precies uitrekent: ze neemt een inflatiepercentage van 6%, ze hanteert
een toekomstige Net Present Value. We gaan haar maar niet vragen naar de
mathematische achtergrond van de berekeningen.

Toen moesten we mee voor de rondleiding en in
een golfkarretje reden we snel het terrein over..een zwembad, nog een
zwembad…een waterval…een golfterrein.

Keurige omgeving, palmen, brede wegen, groene
gazons, alle auto’s rijden zachtjes, de zon schijnt, de lucht is blauw. Het
leek het ons wel wat. ..emile en moon..
misschien een gat in de markt???dit vinden zij ook vast wel wat..Het zag
er super uit. Kunnen we iedereen bij ons in florida uitnodigen!!

Als wij niet gaan.. weten we nog genoeg
anderen die dit hier ook wel leuk vinden.

We zagen het wel zitten!! Een rondleiding
..enorme appartementen (nog groter lijkend doordat de muren bekleed zijn met
immense spiegels). Een flatscreen van meer dan een meter, twee jacuzzi’s (beide
in de slaapkamer: hygiënische mensen die Amerikanen), alle units hadden een
vaatwasser, een wasmachine en een droger alle gemakken aanwezig. Toen we in de
tuin zagen dat de units ook een volière[ schijnt voor de muggen te zijn ,maar we hebben er nog geen 1 gezien!!]
hadden waren we helemaal verkocht!

Vervolgens weer terug naar de hal met
prospects. Er was inmiddels weer een nieuwe lading aangevoerd: zoals wel vaker
in Florida worden de mensen hier gezien als grondstoffen voor een industrieël
proces. Aan het eind van het
proces komen ze er weer uit: bij voorkeur uitgemolken.

Na een korte uitleg van het begrip
“timesharing” (“Oh…you don’t know what timesharing is? That’s amazing!”),
volgde de financiële paragraaf. We konden de unit kopen voor een prijs van rond
de $ 25000, maar omdat het zo’n bijzondere dag was zouden we 15% koring kunnen
krijgen. Vervolgens kregen we een voorstel voorgeschoteld waarin een hypotheek
werd aangeboden over het gehele bedrag en waarbij een rentepercentage van
17,75% (!!) werd gehanteerd. Dit kwam neer op een maandlast van $ 423, want er
waren ook nog allerlei extra kosten en taxes te voldoen. Tel hierbij op een
vergoeding voor het onderhoud van de unit $ 800 (inclusief ook hier de
onvermijdelijke taxes), dan kom je op een jaarlast van een dikke $ 5800! Maar dan
heb je ook zegge en schrijve per jaar één week (!!) de beschikking over je
eigen unit. En dit je leven lang. En later kun je dit voordeel ook nog
doorgeven naar je kinderen. En heb je genoeg van deze unit dan kun je hem
altijd ruilen voor een unit op een ander resort. En… GJ wijst onze
sales-representative-of-today op het toch wel misdadig hoge rentepercentage.
Hierdoor getriggered haalt ze de manager erbij: dit gaat zelfs een
sales-representative-of-today boven de baseballpet. Een stevige kerel van Mexicaanse
afkomst (type: “Ook nog even naar het oliepeil kijken, mevrouw?”) komt GJ
vervolgens uitleggen dat het hier inderdaad om een hoog percentage gaat, maar
dat ie voor ons een regeling heeft voor een lager percentage. Hij krabbelt in
rap tempo een aantal getallen op een velletje en biedt aan om de maandlasten te
verlagen naar $ 300, omdat ie begrijpt dat we de unit wel willen hebben, maar
dat we een financieringsprobleem hebben. Uiteraard schiet dat bij mij in het
verkeerde keelgat: hoe durft ie! Er wordt weer gejuicht in de zaal. Sinds we
hier zijn hebben we al minstens tien keer een dergelijk ritueel mogen meemaken.
Er worden goede zaken gedaan.

Vervolgens ontstaat een soort steekspel,
waarbij de manager van onze sales-representative-of-today ons in een positie
wil manoeuvreren waarbij we alvast een principe-overeenkomst sluiten voor 2007,
dan hebben we alle tijd om alles goed voor te bereiden. Na tien minuten geven
ze het op. Vervolgens komt het kleine zusje van de manager nogmaals proberen
ons voor de nog kortere termijn geld uit de zak te kloppen. Er komt een zodanig
onoverzichtelijke constructie op papier, waarbij ons alleen maar duidelijk was
dat we aan de eind van het rit ons geld altijd terug kregen. Dan kunnen we het
net zo goed in ons zak houden is onze conclusie. “The construction is much to complicated for me” zegt GJ nog uiterst
beleefd. We worden niet meer aangesproken en snel naar de
deur geleid. “Follow the green
line to the exit and there you will get your tickets.” Vrolijk
en voldaan volgen we onze weg. Alleen ben ik nog enigszins pissig. Wat denken
ze wel….dat we geen geld hebben??? Al met al een prachtig fenomeen. Hadden we
voor geen geld (nou ja, een beperkte hoeveelheid dan) willen missen.

Maar door het regelen van deze tour door char hebben we 200 dollar korting
gekregen op onze kaartjes voor de universal studios!!!