Reisverhalen

vrijdag de dertiende..

gertjan zou om 14 uur terug zijn …istanbul is veeeel groter dan gedacht en het is vrijdagmiddag ..

16.30 eindelijk hij is er!

het weer is aardig opgeknapt het is nu vast wel 9 graden en zeer mistig,char heeft net gevraagd hoe de tuinsproeiers aan moeten wil de tuin niet verdorren.

lopend gaan we istanbul in en weten alleen niet waar we heen lopen,de eerste stop is de mac om een overheerlijk ,overal hetzelfde smakend broodje hamburger te halen .

verder door een vreemde buurt vol automaterialen en andere vreemde winkels waar ik echt niks mee kan ,overigens bezaaid met vuilniszakken die door heel veel mensen geinspecteerd worden.

na een lange wandeling komen we aan de oevers van de bosporus,een hele rij theehuizen waar alleen backgammon gespeeld en door iedereen waterpijp gerookt wordt.

het glas wijn wat we bestelden maakte geen indruk we konden thee krijgen of waterpijp..mijn opvoeding heeft heel wat invloed op mijn leven ..we namen turkse thee.

nadat ik gj er nogmaals op gewezen heb dat hij niet leeft om te werken maar werkt om te leven(nadat hij me verteld had dat hij maandag nog “even ” moet werken ) verder gelopen de stad door .

we komen bij de brug beschreven door geert mak ,gelukkig heb ik wel tijd gemaakt om het boekje te lezen ,en gaan de trap naar beneden .

een lange rij restaurantjes en terwijl we hier zitten te genieten van een glaasje wijn zien we aan een stuk door de vissers hun hengels de bosporus in gooien en met minstens 5 sardientjes (denk ik) weer op halen .

de lijnen van de hengels raken net onze hoofden niet .

het glas wijn en het glas bier kost uiteindelijk 2 keer zoveel als op de kaart maar hoe maak je dit duidelijk??

verder gelopen de brug over ,de veerboot verbinding maakt overuren maar wij kiezen voor lopen.

eenmaal aan de overkant gekomen zie ik allemaal stalletjes en waarschuw gj dat ik alles ga kopen wat ik leuk vind

dit gedrag wordt natuurlijk veroorzaakt door de mededeling dat hij nog “even” moet werken .

heel veel rotzooi te koop en het kost niks..maar ik hoef het niet ..

we raken verzeild op de specerijen bazaar hier ruikt het echt heerlijk!! alles vers !!!we gaan noten kopen..maar dan

we horen weer de oproep voor gebed ,ik wil kijken waar het vandaan komt en we lopen ons gevoel achterna en in de buurt van de moskee loop een schoenenpoetser voor ons en laat “per ongeluk” een van zijn borstels vallen

de naieve nederlandse “ik” trapt er natuurlijk in en raapt de borstel op als dank worden gj’s schoenen gepoetst…mag ik even vangen???heb kleine kinderen die moeten eten??dit is mijn neef …(waar komt die vandaan???) die heeft ook kindertjes???

geen kleingeld????

ik kan wisselen!!!

het oudste geld ooit !!

gj trapt er gelukkig niet in..een euro ..meer niet!!

het begint ondertussen te schemeren en langzaam aan gaan de rolluiken naar beneden en verdwijnen de kooplieden

een voor een …het wordt donker …in nederland gaan de lantarenpalen dan aan …hier niet ….

ineens is het stikkedonker …overal ongure types…(waar komen ze vandaan???)

vuilniszakken worden open gerukt…vreemde geluiden….waar moeten we heen ???

zweetdruppels beginnen in mijn nek…veroveren mijn lichaam…ik moet hier weg !!

waarheen??? denkend aan de tien minuten die gj altijd in gedachten heeft …straten door ..links af .. rechts af..

we zijn er bijna…nog even…ik word boos…ik plof….

nee …ik ben bang …bang voor al die mannen ..

ze zien dat we buitenlanders zijn en maken misbruik..

wat gaat er nog komen?

de politie rijdt langs en gj zegt “zie je wel het is hier helemaal veilig’

na heel veel zweetdruppels houden we een taxi aan ..yes onze redding .

dolgelukkig plof ik op de achterbank en de chauffeur scheurt de stad door ..

in de buurt van de restaurants worden we gelost en je gelooft het niet …jammer hij heeft geen wisselgeld…

WE ZIJN ER WEER INGETRAPT!!

ach als dit het ergste is ..

bij het restaurant waar we heen wilden stond een enorme rij ..dat doen we dus niet ..

aan de overkant gaan eten ,heerlijke turkse hapjes hier hebben we geen spijt van!

uren later bestellen we een taxi die ons zo snel mogelijk naar het hilton brengt…de bomcontrole zonder problemen passeert….maar…

ook deze man had geen wisselgeld ..

enorm opgelucht vloog ik bijna in de armen

van de portier van het hilton ..

door de beveiliging

naar de veiligheid van onze hotelkamer..

waar ze vergeten waren onze handdoeken te wisselen …

istanbul…een stad om nooit te vergeten

donderdag

vanmorgen werden we wakker doordat we andere geluiden hoorden dan normaal,het bleek de oproep

voor gebed te zijn ,dit gonst door de hele stad het overstemt zelfs de andere geluiden .

zelfs het toeteren van de enorme hoeveelheid auto’s hoor je dan ineens niet meer.

samen met gj heerlijk ontbeten ,ik heb nog nooit zo’n overdadig ontbijt gezien

alles wat je kan verzinnen of niet verzonnen krijgt is er .

soorten fruit die ik nog nooit gezien laat staan geproefd heb! heerlijk..

terug op onze kamer blijkt dat gj eerder weg moet dan gedacht ,internet werkt en ik heb meer dan genoeg te doen.

heel veel emails over “ons” huis in tsjechie ,msnen met de webcam met char en onderzoek doen naar alle

mogelijke problemen in tsjechie…

hoe langer ik denk ,hoe meer ik wil weten ,problemen voorkomen ,begrotingen maken ,

goedbedoelde adviezen ,tsjechische kadastrale gegevens willen begrijpen….bestemmingsplannen..gifgronden…

niet te vergeten email maken voor het thuisfront..en ik heb ook nog eens drie boeken meegenomen !

alleen weggaan is geen optie..met de taxi ..liever niet ..stukje wandelen??geen tijd!!

judith heeft een dag voor zichzelf….

smsjes van gj ….gaat het goed??

email van char.. ga je niet alleen naar buiten???

wat moet je nou doen?

wat moet je nou eten???

moet je alleen eten???

ach….

is gj nog niet terug??

ik mag mee eten .

ik kan overal gaan eten…

ik kan zwemmen ,

ik kan turkse baden nemen

ik kan beautydingen doen

het hoeft niet!

ik ben niet zielig!

ik ben niet verdrietig!

ik heb hooguit toch weer geen tijd om te lezen…

de dag is omgevlogen ,

kijk door het raam en zie de bosporus

de zon schijnt

om een uur of tien is gj weer terug

we bestellen een pizza die keurig op een witgedekt tafeltje binnen wordt gereden .

bloemetje erbij ,flesje wijn in een koeler…bakje turks fruit..

ik zielig????bevoorrecht noem ik dit

nog even praten over ons huis in tsjechie,ik zie overal spoken,problemen en financieele drama’s..

gj geeft geen antwoord zegt alleen …ja en???

we doen het toch!!

ik ben uitgepraat we nemen een glas wijn en gaan onbezorgd slapen !

jp

hallo lieven,

gisteren in het holst van de nacht opgestaan en met dichte ogen ,door het slaapgebrek ,de laatste dingen in de koffer gegooid.

een zeer wakkere alexander bracht ons naar schiphol ondertussen zich verheugend op het feit dat hij zo weer in bed zou liggen.

op tijd de koffers ingeleverd ,maar op alles voorbereid wel een onderbroek en een tandenborstel in mijn computertas gestopt;

we hebben genoeg tijd voor een kop koffie,roken en plassen en daarna op ons gemak op zoek naar swissair.

na de nodige veiligheidscontroles, inclusief fouilleren ,mogen we het eindelijk het vliegtuig in.

op tijd vertrokken ,na de mededeling dat er even bagage van een laatkomer uit het vliegtuig werd verwijderd,vloog het vliegtuig snel naar grote hoogte ..

hiertegen zijn mijn oren niet bestand en plopten gelijk dicht .

ruim anderhalf uur later landden we met eenzelfde noodgang op het vliegveld van zurich,mijn oren doen niets meer..

we hebben een uur de tijd om ons ritueel te herhalen,plassen ,roken ,het volgende vliegtuig zoeken en ondertussen hopend dat onze koffers net zo snel zijn als wij.

half 10 weer door de beveiliging ,weer een piepend poortje.. dus weer fouilleren maar gelukkig mochten we toch instappen ..op tijd vertrokken oh…mijn oren …

gelukkig kregen we een overheerlijk pizzabroodje want onze magen denken ondertussen dat ze nooit meer iets binnen krijgen..

half twee turkse tijd landden we op een kil en druilerig vliegveld waar we, nadat we binnen een half uur onze koffers in ons bezit hebben verloren rondlopen op zoek naar een shuttlebus .

ons turks is dermate slecht dat we werkelijk geen idee hebben wat er op alle borden staat,gertjan zoekt verder en ondertussen valt mijn oog op een buitendeur …frisse lucht !!

laat ik eerlijk zijn ook een mogelijkheid om even te roken en ik ben al buiten..gertjan roept mij en volgzaam als ik ben loop ik naar binnen ,althans deed een poging daartoe.

een grote harige hand van een zwaar bewapend man pakt mij bij mijn schouder en gebaart mij dat ik niet meer naar binnen mag!!!

met een verbeten gezicht komt gj dan maar naar buiten ..tja geen shuttlebus dus meer ..die vertrekken van binnen.

een knalgele taxi moet ons dan maar naar het hotel brengen,zwijgend scheurt “de broer van hoessein” door istanbul.

alles is grauw en grijs…de regen maakt het allemaal nog erger..

hmm…is dit die leuke stad???

mijn gebrek aan slaap en voedsel doet geen goed aan mijn humeur..

na een half uur rijden door smalle vieze straatjes vol met toeterende auto’s ,heel veel mannen en onherkenbare winkeltjes zie ik in de verte een grauw en grijs hiltonhotel verschijnen…dat lijkt ook niks.

de taxi moet stoppen bij een grote slagboom met allemaal bewapende veiligheidsmensen,auto open ,kofferbak open en er wordt zelfs met spiegels onder de auto gekeken!

gelukkig mogen we door rijden en verbaasd zie ik de ingang…dit ziet er toch wel super uit !

hele mooie turkse mannen ,in mooie uniformen ,maar met nog mooiere ogen ,verwelkomen ons vriendelijk op de rooie loper,verbouwereerd moeten we ons te snelle oordeel herroepen ,dit is zeker geen grauw en grijs hotel!

na een grote mooie draaideur worden we opgewacht door weer een peleton beveiliging van detectiepoort tot bomcontrole voor de koffers ..

het lijkt overdreven maar het zal vast nodig zijn ,we kregen een kamer op de tweede verdieping met balkon en nu bewolkt uitzicht op de op dit moment beetje mistige bosporus.

koffers neergezet en op zoek naar het hotelrestaurant..heel mooi met rondom glas en een kwartiertje later zitten we aan een verse supergezonde sandwich met overheerlijk glaasje turkse witte wijn ..de regen valt niet meer zo op.

uitgerust en bijgekomen een taxi besteld naar de bazaar.

met flinke snelheid rijd hij ons al toeterend naar de andere kant van de stad..het is druk …niet normaal..overal mensen ..overal auto’s.

bij het voetbalstadion staat het complete leger opgesteld.. gertjan belt ak om te vragen of er misschien gevoetbald wordt ak zegt nee..

bijna in de buurt horen we van alle kanten de oproep voor gebed vanaf de minaretten (va, ik weet niet meer hoe dit heet!)

we betalen de taxi en worden in een enorme mensenmassa neergezet.

lopend gaan we langs een moskee waar de mannen hun handen en voeten staan te wassen en zien direkt de ingang van de bazaar.

een enorme hoeveelheid kleine winkeltjes ,alles glimt en ik voel mezelf heeeel hebberig worden ..

we kijken een uurtje rond ,kopen wat enkelbandjes enzo ,drinken een turks kopje thee (met suiker) voor een winkeltje op wel heel kleine

krukjes en vinden het toch wel een leuke stad.

alle turken zijn enorm vriendelijk en tot nu toe niet opdringerig …overal mannen..

bijna nergens vrouwen en zeker geen blonde ,relatief weinig hooddoekjes en geen enkele burka tot nu toe .

na de thee op zoek naar een hoofddoekje anders mag ik de moskee niet in ,na lang zoeken (het moet wel een mooie zijn)heb ik toch maar een gewone zwarte gekocht ,ik moet toch wat ..

in een winkeltje een fles wijn (bijna niet te krijgen) en wat water gekocht ,mijn hoofdoek kon in de tas mooi voorkomen dat iedereen kon horen dat er flessen inzaten.

tijd voor een glaasje en in een restaurantje hier gezellig gekletst met de eigenaar,

nog wat rondgelopen en besloten op tijd te gaan eten ,de hoeveelheid nachtrust moet nodig aangevuld…

het door iedereen aanbevolen restaurant gevonden en turkse specialiteiten besteld ,ons eten zat in een aardewerken pot die aan tafel werd “kapotgeklopt”

ongemerkt is het toch heel laat geworden dus maar met een taxi naar het hotel

de ober besteld een taxi en loopt mee naar buiten ,gelijk komt er 1 aan rijden dus wij willen instappen ..

mocht niet was een foute!! hij vertelde dat de meeste taxi’s je 2 keer door de stad rijden om de rekening te verhogen.

de zevende mochten we pas instappen .

we zijn al wat gewend maar deze rit slaat alles!!

luid toeterend door het rode licht ….inhalen terwijl de tram op ons af komt ,onderwijl vertellend dat het voetbal bijna afgelopen is ,de radio hard…

iedereen rijdt als gekken …met kloppend hart stap ik bij het hotel uit .

versleten duiken we ons bed in waar we hoogstwaarschijnlijk met zijn tienen ook plek genoeg hadden gehad.

groeten vanuit een bijzondere stad

Kreta 7

Na een dag inspanning komt een dag
ontspanning…

Aangezien we nu autoloos zijn moeten we ons
hier vermaken ..

Dat kunnen wij goed ..als het maar niet te
lang duurt …

Met een boek op het dakterras ..na een uurtje
..zullen we toch maar een eindje lopen???

De zon is ongenadig..op straat is er misschien
een beetje wind …we gaan winkel in… winkel uit …ohhh we moeten iets voor de
kinderen meenemen ….

Maar wat????

Gelukkig is het lunchtijd !! vandaag maar eens
geen griekse salade we nemen iets anders ..

Mosselen en gegrilde octopus en speciaal voor
heleen maken we een foto van de overheerlijke tentakels.

In de loop van de middag begint het bewolkt te
worden maar dat betekent hier wel dat het heel erg benauwd wordt .

Na de lunch gaan we de boottocht voor morgen
regelen en hierna storten we ons weer op “iets leuks” voor de kinderen…

Nog nooit hebben we zoveel moeite gedaan om
“iets” te kopen en dat lukte dus nu ook weer niet !

Dus maar weer een terrasje en s’avonds lekker
eten in het hotel ..

En hoe erg ook ..we hebben daarna gewoon
nederlandse tv gekeken ,paul de leeuw en annie m.g..

Het enige nadeel was dat op ons hele kleine tv’tje
het geluid begrensd was, ws om overlast te voorkomen ,maar aangezien wij niet
meer zooo piep zijn..zaten we er boven op omdat we het anders niet konden
verstaan !

Zondag

Vanmorgen vroeg op en ontbijten ,9 uur
vertrokken we met een grote tas naar de aanlegplaats van de boot .

Gelukkig werkt de flappentapper nog ook al is
de bank gesloten vanwege de staking,

Op tijd gaan we aan boord en hebben nog een
half uur om te beslissen waar we gaan zitten .

We beginnen hele boven op het zonnedek ..na 10
minuten vind ik het toch echt veel te heet !!!

We zakken een verdieping …tja maar hier hebben
we helemaal geen zon …

Gertjan wordt gek van me..maar volgt gedwee…er
lijkt plaats zat …totdat…er komt een bus …en een lange rij mensen komt de
loopplank op …oh..oke…maar ze verdwijnen allemaal ergens op de boot …

Er komt weer een bus ….

En nog 1….

En waar ze allemaal blijven ????jaja… op
dezelfde boot als wij …

We zitten eerst heerlijk rustig ….dan komen er wat mensen bij …we moeten wat
inschikken …gelukkig! om 10 uur vertrekken we eindelijk ..er kan ws geen kip meer bij !

We varen naar spinalonga het laatste “leprozen
eiland”van europa ,een schitterend blauwe zee en heerlijk weer dus we genieten
met volle teugen !

Juist vandaag had ik besloten niet mijn grote
fototoestel mee te nemen ,maar daar kreeg ik al snel spijt van en die spijt had
ik de hele dag!!

Een hele groep fotografen met enorme
toestellen zaten op de boot ..en dat was vast niet voor de lol!

Maar oke ..ik had hem niet bij me ..dus moest
ik me hier maar bij neerleggen ook al kostte me dat veel moeite !

Na een heerlijk uurtje varen kwamen we bij het
onbewoonde eiland aan …maar we waren niet alleen hoor!!!

Meerdere schepen die hele hordes mensen op het
eiland uitspuugde…in de rij voor een kaartje en wachten op een gids.

Alles lijkt een ongeorganiseerd zooitje en de
zon die schijnt ongenadig !

Gj ziet een gids gaan lopen en wij sluiten aan
…na een aantal minuten blijkt ze
noors of zweeds te spreken dus snel het gezelschap ontvlucht !dit verstaan we
niet !

Een paar meter verder horen we engels spreken
dus sluiten we ons hier maar aan .

De gids is overigens te herkennen aan ..een
paraplu !

Een rondleiding van een uur ,het leven en het
ontstaan en verdwijnen van de leprozen ..

Interessant ..maar het geheel wordt
lachwekkend als we horen dat we overal maar een paar minuten mogen blijven
staan .

De mensenmassa die over dit eiland wordt
geduwd is echt vreselijk!

Het allerleukste was een ongelofelijk schattig
klein negermeisje dat mijn hand pakte omdat ze niet alleen een grote trap af
kon lopen..maar mijn hand niet meer los liet !!!

Op tijd worden we weer bij de boot
achtergelaten en vertrekken naar een volgend eilandje hier worden we “even “ 45
minuten vrij gelaten om te zwemmen ,eerdat iedereen van de boot af is moeten we
er bijna weer op !!

Met zijn heeeel velen op een klein
zandstrandje ..wij hebben alleen rustig om ons heen gekeken om te zien hoeveel
moeite men deed om zich eerst uit te kleden..in te smeren …even in het water
…afdrogen en weer aankleden !

Bij de boot was de bemanning onze bbq aan het
voor bereiden dat was pas een leuk gezicht !

Kratten vol met lapjes vlees bakten ze bruin
..terug op de boot sloten we achteraan een enorme rij om een bordje met vlees
,brood en salade te krijgen ..

In korte tijd hadden ze naar schatting 300 man
van eten voorzien !

De vissen rond de boot genoten van het
overboord gegooide brood .

Om een uur of 4 waren we weer terug een hele
ervaring rijker …heeeel mooi..jammer dat ik geen fototoestel had …maar …oh…al
die mensen !!

Vanavond hebben we toch nog maar even voor
morgen een auto gehuurd kunnen we proberen bij het museum van heraklion te
komen ,morgenavond vliegen we pas terug …

Morgen wordt het nog warmer dan vandaag..
.bovendien windstil…dus..zeker geen dakterras ..zeker geen strand !

De komende week wordt het hier 40 graden …de
airco op onze kamer lijkt nu een kachel …

Misschien zijn we morgen toch wel blij even naar
nederland te gaan …even “iets” koeler …

Even mijn kleren ,die ik al dagen aan heb
omdat de rest te warm is ,eindelijk wassen…

Maar we zijn zeker blij jullie allemaal weer
gezond en wel te zien !!!!

De computer gaat de tas in …de koffers dicht …
morgen overdag zijn we dakloos..

Morgen nacht weer thuis …als ..de grieken niet
staken …als de ijslandse as niet hierheen komt …als …

Tot gauw

jp

Kreta 6

Vrijdag 7 mei

Vanmorgen vroeg opgestaan want we gaan vandaag
het “avontuur” tegemoet.

Bergschoenen ,water ,zonnebrand en fototoestellen staan klaar .

Na een doordacht ontbijt ,gewoon hetzelfde als
altijd,vertrekken we richting de imbroskloof.

Dit is de 1 na grootste kloof van kreta,we
gaan maar niet gelijk de grootste lopen eerst even proberen .

Na ruim 3 uur rijden ,3 uur lang
haarspeldbochten ,waar je wel misselijk van moet worden , komen we eindelijk in
het dorpje imbros aan .

Wat interessante borden en een paar
eettentjes…in the middle of nowhere!

Eerst een tosti en wat drinken en de
bergschoenen gaan aan ,de eerste 10 minuten is de weg NAAR de kloof …nou ja
weg….

Een grof uitgevallen grindpad ..oftewel rotsen
…

Mijn benen zijn wat korter dan die van gertjan
dus ik heb aanmerkelijk meer stappen nodig dan hij!

Het lijkt wel of ik bij iedere stap mijn
evenwicht dreig te verliezen ..

Straks zal het pad wel begaanbaarder worden ..hoop ik .

Bij de ingang betalen we 2 euro en krijgen een
kaartje met een nummer want als het goed is kijken ze aan de andere kant of
iedereen eruit is gekomen .

Zoniet dan sturen ze een “EHBO ezel” naar beneden .

Geheel gerust beginnen we te lopen ..

Hmmm nog steeds rotsen ..we gaan de komende 8
kilometer 700 meter naar beneden !

Het ziet er spectaculair uit …maar iedere stap
moeten we kijken waar en hoe we onze voeten neerzetten !!!

Het eerste uur komen we steeds mensen tegen
die teruggaan …en dat gaan wij dus niet doen .

De zon schijnt…maar gelukkig heb ik een pet
gekocht (wel een kinderpet want andere waren te groot voor mijn hoofdje..)

De enige geluiden die we horen zijn afkomstig
van hier en daar een kudde geiten
die zich op de meest bizarre plaatsen bevinden.

Het lijkt of ze soms gewoon tegen de rotsen
aangeplakt zitten !!

Ze trekken zich overigens niets aan van onze
aanwezigheid .

Ineens merk ik dat de zool van mijn schoen
loszit en dit bevalt me niet!

Straks laat hij helemaal los …moet ik op mijn
sok verder …gj ziet onderweg een halfvergaande slipper liggen ..”dan neem je
die toch voor de zekerheid mee”?

Nog voorzichtiger zet ik mijn voeten steeds
neer …regelmatig moet ik “springen”

In amerika mochten de kinderen dit nooit ..en
nu MOET ik ..

Tja hoelang is 8 kilometer???het enige wat de
grieken niet doen is iets aangeven …

Geen richting …geen afstanden ..

We gaan steeds verder naar beneden …het
uitzicht is ook steeds mooier !!

Eindelijk komen we een man met een ezel tegen
…deze zou halverwege staan …

Misschien zijn we op de helft???

Nee dus….nog even verder …

Na 2 uur lopen komen we eindelijk op de helft
..hier is een soort controle post ..overigens zonder controle ..maar met een
asbak !!!

Het lijkt een nederzetting in het niets
…verloren voorwerpen ..water…en een bankje

Na een kwartiertje gaan we verder…

Het lopen is zwaar maar is het meer dan waard
!

Binnen 4 uur zijn we bij de uitgang !!!

We vinden het jammer dat we eruit zijn ,maar
zitten op het simpele terrasje ,het dak gemaakt van palmbladeren, met grieks
bier en wijn heeft ook wel iets .

een oude vrouw gebaart me dat ik mijn schoenen
uit moet doen … ohhh wat een heerlijk gevoel!!

Nadere inspectie van mijn schoenen doet ons
besluiten dat ze niet meer mee terug naar nederland gaan …

Jammer …we hadden graag
nog dit weekend de samariakloof gaan lopen…

Met een “taxi” worden we terug naar het dorp
gebracht ..met 6 andere nederlanders

Een oude auto met een open laadbak ..gelukkig mag ik voorin …

Ik kon er niet eens zelf instappen zohoog was
de instap !

4 kinderen worden met kussens in de laadbak
gezet ….de griekse bestuurder heeft dit vast vaker gedaan hij scheurde over de
bergweggetjes naar boven …ik zag alleen steeds ravijn voor me ..en naast me …

grijnzend hoort hij ons ohhhh en aaahhhh aan
maar rijdt gewoon met dezelfde vaart door !!

onderweg zegt hij even dat naast mij de kloof
een kilometer diep is ..en geeft nog meer gas !

een half uur later komen we veilig bij onze
auto aan …

voldaan rijden we de 3 uur terug naar het
hotel.

De huurauto leveren we in en gaan naar het
restaurant van het hotel .

Het buffet is zoals alle dagen geweldig
,iedere dag zien we dezelfde aardige kok..iedere dag andere heerlijke gerechten
.

De hele week vraag ik me al af of ze het eten
zelf maken en we gaan het nu maar eens vragen..

We mogen in de keuken kijken …en ja hoor deze
oudere man kookt samen met een hulpkok

Alles zelf ..iedere dag opnieuw…niet uit
pakjes of zakjes ..alles vers!

In het hoogseizoen voor 450 mensen !!!

En ik vind het koken voor 40 mensen al
ingewikkeld !!

S’avonds liggen we toch enigszins uitgeteld op
bed en zowaar.. ik heb de hele nacht geslapen !!

Misschien moet ik mijn auto maar inruilen voor
nieuwe bergschoenen ..heb ik op zijn minst geen last meer van files!!

We gaan het laatste weekend in ..

Hoop dat jullie in nederland net zulk heerlijk
weer krijgen als wij hier hebben !

Het is al zaterdag

We hebben ontbeten ik heb een mail gemaakt en
we gaan nu met een boek de zon in
!!

Op mijn slippers….

Liefs

Kreta 5

Vanmorgen na ons ontbijt hebben we een hele
tijd zitten proberen om internet aan de praat te krijgen en gelukkig eindelijk
lukte dit !

Vandaag is het een beetje bewolkt wat ik
eigenlijk niet zo erg vind ..totdat ik erachter kom dat het benauwd aan voelt
..

Toch gaan we met een volle auto richting de
“dikti”grot,ik ben ondertussen overal aan gewend en pak mijn 4de
boek …de rit kan me niet lang genoeg duren !

Onderweg drinken we een glaasje cola bij een
“echte” griek die overigens prima nederlands verstaat .

In “the middle of nowhere” een uitspanning
opgeleukt met hobbelpaard ,verrekijker ,wensput en een opgezette indiaan
zittend naast een “hondenhokje” waar van die kleine keffertjes in huizen …

In de in potten staande planten hangen
vreemdsoortige versierselen …

De plastic draadstoeltjes laten giga afdrukken
in mijn benen achter maar het lukt me gelukkig om aan gj’s fototoestel te
ontsnappen!

Vlak voor de grot kunnen we nog “iets” eten
..de eigenaren van dit restaurant willen ons het liefst de hele dag houden
..wij willen een snel broodje ..

Op het terras voor het restaurant staat een
hele grote houtoven waar de eigenaar op zijn gemak

Alle gerechten zelf klaarmaakt ..

De door ons bestelde moussaka laat dus ook wel even op zich wachten
..maar blijkt het wachten meer dan waard te zijn .

Heerlijk gegeten en hierna bood men ons een
KARAF raki aan …nou een half glaasje was nog te doen ..gj kwam aan de 1,5 …mijn
keel stond in lichterlaaie …en we moeten nog lopen!!!

Gelukkig kregen we na de rekening een sinaasappel
en een appel aangeboden ..

Verkwikt maar niet uitgerust reden we naar de
ingang van de grot ..

Dachten we ..auto neergezet,bergschoenen aan
en “de paden op …

De weg loopt omhoog …nog verder omhoog….er
komt een engels echtpaar ons tegemoet ..die houden het voor gezien ….

Op mijn vraag hoe ver het is wijzen ze
helemaal naar boven …hè???dat kan toch niet !!!zo ver???

Ja …het was echt zo ver…en eindelijk boven
…mochten we naar beneden ..de grot in ….nu weer via smalle trappen helemaal
naar beneden…en …gelukkig …via andere trappen weer dezelfde weg omhoog!!!

Het was een hele mooie grot dat wel ….eenmaal
boven ..mochten we weer naar beneden lopen …..

Toch hebben we de smaak te pakken ..lopen …

Vooral het gevoel dat je hebt als je je
bergschoenen EN je sokken weer uit mag doen !!!

Moe maar voldaan lagen onze sokken bij te
komen in de achterbak en mijn blote voeten

Voelden geweldig in de airco van de auto !

Onderweg zagen we enorme armoede ..krotten
zonder deuren ,waar hele oude ,in
het zwart geklede ,vrouwtjes voor de deur zaten die vriendelijk naar ons
zwaaiden..

Geiten en schapen die op de stoffige
onbegroeide grond rondscharrelden ..

En alles is onherbergzaam …doods
…dor….overgeleverd aan de zon ..

Weinig bomen ..dus geen beschutting..

Gelukkig komen we onderweg af en toe een
dorpje tegen ,oases van rust ,bloemen en bomen..hier ben je het onherbergzame
gevoel ineens kwijt !

Aan het eind van de middag in zo’n dorpje bij
de plaatselijke kroeg gaan we op het terras zitten ..

Grieks bier..griekse wijn ..een bakje rauwkost
erbij en uitzicht op een boom ..op deze boom hangen dezelfde aanplakbiljetten
als we al eerder gezien hebben .

In dit dorpje worden op de grootste boom van
het plein de aankondigingen geplakt van de mensen die overleden zijn …

Iedereen die hierlangs loopt buigt zijn hoofd
…jong en oud …

Met een tevreden gevoel gaan we terug naar het
hotel,kopen een rugzak,water en muesli repen.

Verder in ons dorp vind ik eindelijk een pet
die mij past …een kinderpet !!!

Zonder pet kan ik niet lopen morgen.

Tussen nog heel veel 50 plussers zitten we te
eten ,we hebben niet zoveel tijd moeten de rugtas pakken ..

Morgenochtend heeeel vroeg gaan we ontbijten …3 uur rijden en dan de imbroskloof
lopen …

Niet de grootste van dit eiland …maar net zo
mooi ….

Tegen ieders verwachting in heb ik een paar
weken geleden mijn gvb gehaald …

Nu ga ik die kloof lopen ..al is het maar om
jullie foto’s ervan te laten zien
…

Groeten vanaf een onherbergzaam,bijna failliet
maar heeeel bijzonder eiland …

Gj en jp